de storm voorbij

Heeft even geduurd voor ik weer aan een blog ben begonen. Was het schrijven even zat. Volgens de regels heb ik nu een zee van tijd.
Schutterij jubileum voor bij.
100 jaar Sydehem voorbij maar ja rust is erg slecht voor mij dus maak me al weer druk om andere dingen.

Heel bijzondere ervaring om zo in het middelpunt van de belangstelling te staan. Dat is echt mijn ding niet maar het komt zoals het komt.Een jaar bezig geweest met voorbereiding van het boek.

De laatste paar maanden druk geweest met voorbereiding van het feest. Vergaderingen, telefoontjes, mails en wat al niet meer.Soms voelde ik mij directeur van Sydehem, Henk hoe doen we dit, wie vind jij wie we een uitnodiging moeten sturen, veel vragen waar juist ik een antwoord op moest geven. Toch perfect gelopen het hele feest rond honderd jaar Gerardus Majella/ Sydehem.

Hulde aan alle vrijwilligers en ook aan het personeel dat toch moest improviseren. We hebben prettig gewerkt met de stratenmakers, tuinlieden, monteurs, bloembinders, fotografen,foto-ophangers, balonnenblazers, bloemschikkers, in de weg lopers, versierders, kijkers en nietsdoeners, zangers, zangeressen, polonaiselopers,kado-aanbieders,kijkers, koks en keukenpersoneel, koffiehalers al deze mensen en nog veel meer hebben het tot een heel happening gebracht. daarom fijn samen gwerkt met Thea, Mart, Heidy, Marjon, Miriam, Addy, Jan, Hans, Albertine en nog meer maar vooral aan deze mensen veel aan te danken

En toen kwam mijn moment, speechen had het ene paar uur van te voren wel opgeschreven en toen ik begon te spreken was het wel van:laat maar komen. Heel even een emotioneel moment, wilde dat niet maar de snik kwam toch, verder volgens velen erg goed. Boek overhandigen aan mevrouw Ten Eijkelder die honderd jaar wordt in januari, burgermeester, manager wonen met zorg en toen was het eigenlijk voorbij.
Helaas ik moest nog drie keer voor het voetlicht verschijnen, maar de last was weg. Vaak op de klok gekeken loop snel naar vier dan is dit voorbij.

Was toch ook vaak met de gedachten bij de prive zaken die speelden, zorgen om het wat en hoe. Helaas niet zo goed afgelopen als ik gehoopt had maar daarom nu even druk zijn. Het loopt zo als het loopt. Fiets heel veel op het moment, bijna elke dag Doetinchem. Zaterdag redelijk natgeworden op de terugweg. ook dat is opgedroogd. De ogen zijn ook droog geworden

Vanmiddag bij een kennis nog op ziekenbezoek geweest en had in plaats van het bloemetje nu een boek als geschenk. Kan je doen als auteur, samensteller en uitgever.

Vanmorgen het stamboom onderzoek weer opgepakt en meteen een verrassende ontdekking gedaan, nog meer familie in Amsterdam wonen als ik gedacht had. Dus als er niks tussen komt woensdag dagje archief.

En nu alles voorbij is heb ik het jachtseizoen geopend. Heb al wel wat wild op het oog maar moet nog wachten tot de tijd gerijpt is.

Het is een allergaartje geworden dit blog maar dat zijn jullie al wel van mij gewend.
Nog 66 dagen en het is 2011
Het boek is nog steeds te koop en kost €16.00 bij de receptie van Sydehem

spannend

Aan de vooravond van toch een spannende week voor mij, probeerde ik toch rustig voor de tv blijven zitten.
Ben behoorlijk verkouden maar zet gewoon door, woensdag moet dit over zijn.
De drang om een blog te schrijven en iets rustiger te worden overwon. Waarom is er nog spanning?

Het boek ligt in de kamer, drie mensen hebben het gezien en vonden het er erg goed uitzien toch die spanning. Zelf heb er maar twee of drie keer ingekeken, de foto's bekeken en ja wat vind ik er van? Weet het niet, soms mooi soms niet spannend genoeg. We zien wel. wat vinden anderen ervan die er voor moeten betalen?

Het wordt toch een week waar in ik veel bij en in Sydehem ben. Morgenvroeg eerst even naar de tuin en weer foto's maken. Tuin wordt geweldig. Dinsdag nog het draaiboek doorlopen. Woensdag vergadering van de centrale clientenraad ook in Sydehem, donderdag Geradusdag voor de bewoners met een speciale verrassing, vrijdag aankleding zalen en hal en dan zaterdag hele dag.

Zal zaterdag als voorzitter van de clientenraad en bestuurslid vrienden van Sydehem de gasten ontvangen. Dan het boek presenteren en eerste exemplaren overhandigen aan een bewoonster die honderd jaar wordt in januari, burgermeester en vertegenwoordiger Sensire. In een notendop 100 jaar geschiedenis vertellen en dan ook namens de bewoners een dankwoord doen aan de stichting vrienden van en de kringloopwinkel die ook een kado schenkt. Speech moet nog geschreven worden, precies vier minuten totaal.
Gasten rondleiden, pers en burgermeester en dan het boek verkopen.

Donderdagmiddag als voorzitter de bewoners nog een speciaal kado aanbieden ook daar moet nog wat voor op papier komen. Kump allemaol wel good.

Intussen zit ik hier al weer een jaar in dit appartement. Bevalt het?
Het wonen in het appartement zelf is geweldig. Er om heen toch veel storenden zaken. Veel storingen in de afzuiging, verwarming, water. Gen grote dingen maar elke keer is er wat. Vooral de afzuiging is een ramp. Was ik eerst de enigste waar het werkte, nu enigste waar het niet werkt.Ik ben terecht gekomen in een verpleeghuis. 's nachts roepende mensen, zitten wel in de andere vleugel maar soms hoor ik het toch.
Spijt?
Dat heb ik van veel dingen dus hiervan weet ik het niet precies. Wel blij dat ik verhuisd ben. Dus niet klagen.

Zaterdag had ik eigenlijk een crematie in Deventer van en goede bekende maar voelde me zo beroerd dat ik niet ben gegaan. Vandaag nog niet heel veel beter maar vanmorgen naar Heidy gweest en ben met Bart en de vriendjes uitnodigingen rondgebracht voor de verjaardag. later een poos op de bank geslapen. Ben erg moe en moet nog zoveel doen. Wel gewassen en de was weggewerkt vandaag. Alleen nog strijken. Vroeger waren er van die kaboutertjes die dat deden helaas die zie ik niet meer.

Na volgende week doe ik het huis weer eens goed.
Morgenavond nog vergadering van de schutterij hier in huis. Dus nog wel stofzuigen en dweilen.

Na een super druk jaar ga ik nu eens aan mezelf denken. Mijn hoofd zit nog vol met anderen. Wilde nog wel een paar dagen weg. Helaas de agenda.... tot einde van 2010 te vol.
En de rust niet gekregen wilde zoveel zeggen maar kan de woorden niet vinden.

Geschiedenis schrijven is gemakkelijker als het niet over je zelf gaat.

toch

Toch een nieuw blog. Toch is een woord die ik zovaak heb gebruik in het boek dat iedereen die het gelezen heeft om moest lachen.Denk dat we het er dertien keer hebben uitgehaald, staat er nog wel een paar eer in.

Ben behoorlijk nerveus geweest(misschien nu nog wel) komt het wel goed en ziet het er een beetje goed uit. Is niet niks een boekje schrijven heb ik gemerkt. Lezen is gemakkelijker.Maar nog 12 dagen en dan is het zover.
Ben ik auteur, samensteller en uitgever.
Wel bijzonder voor iemand die op school als hoogste cijfer ooit een zes voor Nederlands had en een vijf voor schrijven. Computer zalig ding kan je schrijven en weghalen, vijftig jaar te laat.

Gisteren een dagje Den haag gedaan. Wist smorgens niet waar ik zou terechtkomen maar is uit einelijk Den Haag geworden.In Arnhem de eerste trein die op punt van vertrekken stond genomen, helaas niet de beste keus. Trein ging tot Ede, moesten we met de bus naar Driebergen, overstappen naar Utrecht en toen de trein Den Haag gepakt. Eerst Binnenhof gelopen, koffie gedronken bij Corona daar heb ik al ens een halve dag gewacht op een kandidaat voor een commisariaat bij Turmac, kwam niet opdagen. Zag nog wel een leuke oude prijslijst met als kop de lekkerste sigaretten zijn Turmac sigaretten": deed me wel goed. Toen de Molenstraat doorgelopen langs het Parkhotel waar ik ooit een week heb gelogeerd. Veel te duur toen, nu viel ook daar de aftakeling te zien.En daarna de stad verder door richting Hobbemaplein.

Als ik als kind bij zus Annie logeerden hadden we altijd de keus, tram pakken naar de stad of Scheveningen en geen ijs of lopen met beloning een ijsje, Dus veel gelopen. Nu ook. Na vijftig jaar heel veel veranderd maar wist toch de weg. Toen weer terug gelopen via een andere weg Het Groene Weggetje ook die weer terug gevonden. Tot in de jaren zestig de rose buurt van Den Haag. Jullie snappen wel dat als ik met Gerard samen liep we veel oog hadden wat achter of naast de rode lampjes zat. Winkels nog ingeweest en toen station.Broodje gegeten op station en de eerste trein gepakt.

Eindhoven. Een stuk Nederland dat ik nog nooit vanuit een trein had aan schouwd.Eindhoven daar de trein naar Den Bosch geen Bossche bollen van Jan de Groot gehaald, daar op het station net tijd voor een Hema worst (wel hel erg vet)en van daar uit richting Arnhem.

Bij het instappen in Arnhem liep ik zomaar een oud collega tegen het lijf. Arie, we hebben zeker zestien jaar samen naar het werk gereden. Heel lang niet meer gezien. Hij nu twee keer gescheiden en kwam van zijn nieuwe vriendin af. Kan je nagaan de reis naar Doetinchem was nu erg kort. Adressen uitgewisseld en komen zeker nog weer een bij elkaar.

Fietsen naar Zeddam en het hoofd was vol van een mooie dag.
Was wel heel erg moe kon toch niet slapen. Vooral de nachten erg onrustig, zal wel blijven tot 16 oktober.

Vanaf vorige week elke dag twee keer naar Sydehem geweest om foto's te maken van sloop en de vooruitgang van de tuin en terras. Wil daar nog een dia show van maken voor op het internetcafe op de open dag.

Er is in de afgelopen tijd zoveel gebeurd dat ik er soms wel eens bang van wordt.Feesten en narigheden gehoord en gezien en zelf? Was verleden jaar op 4 oktober hier aan het schilderen. Wat gebeurd er veel in zo'n jaar. Enerzijds omgevlogen anderzijds heel lang geduurd.

Met de voorintekening van het boekje loopt het redelijk. De eerste veertig hebben zich al gemeld. Nog 160 en ik ben tevreden.

Schrijf nog wel vlug weer een blog dit wel een beetje lang geduurd voor het er was.
Al wel eerder begonnen en dan weer verwijderd. Kon de goei woorden niet vinden. Toch?