Balans

Ook dit jaar weer de balans op maken van een toch opnieuw bewogen jaar. Begon met sneeuw, ging weer naar Ulft. Druk met Sydehem en schutterij, Al in april het kermisboekje aan het maken. Veel veranderingen binnen Sensire en in februari net voor carnaval de beslissing ik ga verhuizen. Info gevraagd, doorgerekend en het bleek betaalbaar te zijn de nieuwe appartementen in Zeddam. Optiegenoemen, gekeken hoe en wat tekening bestudeerd en toen getekend dat ik naar een appartement ga. Rond begin septmber zouden ze klaar moeten zijn. Tussendoor veel gewandeld en gefietst. Toch de lokroep Limburg kon ik niet weerstaan. Anne Marie ondersteund om toch te proberen weer aan het lopen te komen. kermis gevierd, vankantie oostenrijk geweest en toen met Gerry gebroken. Naar luxemburg om toch nog te proberen Berdorf Echternacht te lopen maar hadden als snel in de gaten dat het niet zou lukken nog wel een stuk van vier km gelopen Anne Marie op de krukken over bergen en door dalen.later hebben we nog heel wat avonturen beleefd met de rolstoel en de krukken.Op 2 oktober de grote dag dat ik de sleutels kreeg. meteen aan de slag gegaan met hulp van Marcel en Henk O. het ging zo voorspoedig dat ik 8 oktober voor het eerst in mij nieuwe huisje sliep. Ik was de allereerste die er sliep en om twaalf uur 's nachts ben ik het hele gebouw doorgelopen. heel appart een gebouw met twee en vijftig appartementen en jij bent heel alleen in.Een paar aanloop problemen gehad in het begin met de telefoon en Internet ook dat is opgelost en nu zit al weer bijna drie maanden hier. Alles bij de hand en gemakkelijk schoon te houden. Al een hoop meegemaakt hier brand,inbraak en weet ik wat niet allemaal. Nu begint het voller te worden komen meer mensen te wonen. Woon er met heel veel plezier. Afgelopen jaar toch ook weer vrienden en vriendinnen verloren door overlijden. Het is een verwarrend mooi jaar geweest met diepte en hoogte punten. Maar goed dat we niet in de bol van de toekomst kunnen kijken.
Vor alle lezers van mijn blog fijne dagen en een gezond 2010.
Boven de foto zoal het pand in 1910 er uit zag en zoals het nu er uitziet. Helemaal links in het midden mijn stulpje

Witte Wereld

na vorige weekend op reis geweest te zijn naar Boekelo-Enschede-Assen heel fijn weekend,maandag weer naar Zeddam en meteen plannen gemaakt voor de zondag, dus voor vandaag.Maar een witte wereld heeft de plannen voor vandaag in de war geschopt. Was van plan om nog een treinreis te maken want heb nog een vrije reis tot en met 21 december. Dus dacht ga ik nog een dag naar Posterholt naar Anne -Marie en dan zien wel of we nog wat gaan doen. Was die week ervoor ok in Posterholt geweest en wamen met Anne Marie toch weer de nodige avonturen beleefd. Wist dat tussen Doetinchem en Zevenaar geen treinen liepen dus gepland met de fiets naar Zevenaar en dan van daar de trein pakken en och is iets verder maar maakt niks uit. Gisteren de fiets in de berging gezet want mijn slot van de fiets was vast gevroren, ontdooit en flink in het vet gezet toch beide accu's maar opgeladen voor de ondersteuning als ik die nodig mocht hebben. De fiets maar in de berging laten staan voor de zekerheid. In de fietsenstalling die allen maar uit open spijlen bestaat was het volgens mij te koud. Gisteravond hadden ze al gezegd dat het zou beginnen te sneeuwen maar ja zeggen wel vaker iets wat niet uitkomt.De wekker om half zeven af laten lopen of beter gezegd mijn mobiel word ik wakker met het liedje "diese nacht soll nich enden" dus heel toepasselijk. Keek uit het raam en het had gesneeuwd, nauw ja is nog niet veel. Even gewacht aan de andere kant ook eens gekeken en toen gezien dat er ook wind bij was want daar waren sneeuwheuvels. Buienradar bekeken teletekst gelezen en toen besloten om het niet te doen.Was onverantwoordelijk als ik ging. om zeven met Anne - Marie gechat en toen gezegd dat ik niet kwam. was het heelmaal met me eens. Tegen acht nog even op de bank gaan liggen en nog geslapen tot iets na negenen. De fiets weer in de stalling gezet, een beetje hier opgeruimd, nog wat op de pc gewerkt en iets na twaalf de wandelschoen aan gedaan goed ingepakt wilde naar Doetinchem lopen, leek me helemaal niet zo koud, tot ik me omdraaide en de wind in mijn gezicht voelde. Was toch veel kouder als ik gedacht had. Naar toe lopen had best ge kunt maar moest ook weer terug er rijden geen bussen. gelopen richting Braamt en toen heelmaal rond weer naar Zeddam. Onderweg foto's gemaakt intussen was het sneeuwen ook al weer begonnen dus oh zo blij niet te ver zijn gelopen. Toch ruim anderhalf uur nog weggeweest. Warme koffie gedronken, papieren nagekeken en lekker op de bank nog een half uur de ogen dicht gedaan.Had de afgelopen twee dagen toch nog heel wat geklust bij Marcel in 's Heerenberg en kan dat toch nu ook merken. Morgen maandagavond hier bestuursvergadering van de schutterij. Dinsdag op Sydehem afscheid nemen van eeniemand die heel veel voor het huis en de bewoners heeft gedaan. Wordt eigenlijk gedwongen om hier weg te gaan, van alles geprobeerd om het te verhinderen, niet gelukt u gaat ze binnen de stichting ander werk doen. Dinsdagavond vergadering van de Stichting Vrienden van Sydehem, uitleg over de offertes van de tuin en zelf het uitgewerkte plan voor een boek in het kader 100 jarig bestaan voor leggen. Dus nog voor de feestdagen werk genoeg.Vrijdag komen alle kinderen en kleinkinderen hier koffiedrinken tenminste als het weer het toe laat. Ga dan naar Posterholt als alles weg is, neem de bus en trein (moeten ze wel rijden) en blijf daar tot na in het nieuwe jaar. Vier daar oud en nieuw. dus een paar sneeuw foto's uit de buurt. Dit jaar nog minstens 1 blog, red ik dat niet voor al mijn lezers en gemerkt dat het er meer zijn als ik dacht ook al reageren ze niet, vind ik wel jammer zie graag reacties. fijne feestdagen en een gezond en gelukkig 2010

vroeger

tijdens de chat met jeugdvriendin Anne -Marie gingen we weer terug in de tijd. Volgens mij heb ik er al een eerder over geschreven, de tijd van tussen servet en tafellaken. wat een tijd was dat. Weet nog goed de eerste keer vanuit Zeddam naar 's Heerenberg, kwam heel toevallig daar moest medicijnen voor mijn vader ophalen(wij hadden altijd een dokter uit 's Heerenberg) en zag daar een paar bekenden staan praten met een paar meisjes. Ik was net goed vijftien en had mijn eerste baan net verloren. Mijn aller eerste baas waar ik vier weken voor gewerkt had was failliet gegaan en die kon de twintig gulden waar ik nog recht op had niet meer uitbetalen. gelukkig had ik eeerder die week weer nieuw werk gevonden in Gendringen waar ik 's maandags kon beginnen. Was heel verbaast"jongens uit Zeddam die met meisjes uit 's Heerenberg stonden te praten. Ik had nog nooit met een meisje gesproken, behalve dan mijn zusters of buurmeisje. Was goed dat het donker was want denk dat ik van oor tot oor rood ben geweest "een meisje dat tegen me praatte". We wisten net dat er twee verschillende soorten mensen op deze aardkloot rondliepen. Wat een openbaring kon het niet al te lang maken want moest die medicijnen naar huis brengen. Denk dat ik nog nooit zo snel de bulten over ben geweest als toen. De zaterdagavond was ik van de partij om mee naar 's Heerenberg te gaan. We dronken een cola of een donkerbier bij cafetaria Hieltjes, hooguit twee want zuinig met de centjes en slenterden wat door "de stad" maakten een praatje weer met dezelfde meisjes als een paar dagen te voren en rond elf gingen we netjes met de fiets terug naar Zeddam. Een route was geboren. Die weg we hebben we heel wat keren afgelegd.Soms met de fiets andere keer met de bus of lopend. De samenstelling veranderde nog al eens dan kwamen er weer wat bij anderen viele af en och het maakte weinig uit wie er mee ging uit mijn dorp.We hebben gelachen en feestgevierd. Soms met een knokpartij er bij. We kregen "verkering" we scharrelden wat en op zondag gingen we naar de bioscoop. Een film die vijf jaar na de première in 's heerenberg kwam het maakte ons niks uit we hadden de film toch nog niet gezien en vonden hem geweldig. Specialiteit was toch wel de cowboy film daar waren we heelmaal wild van. We waanden ons in het wilde westen in plaats van het rustige oosten. En als we verkering hadden dan was er een vaste route om toch even alleen te zijn. Die liep bij Schuurman de bioscoop de wal op, onderweg zo af en toe even blijven staan voor de broodnodige kusjes dan langs de plantage, wereldberoemd in 's Heerenberg en directe omgeving richting het "buuke buske". Soms liep je met twee paartjes andere keer met drie of meer en onderweg vertelden we dan hoe wij de wereld wel eens zouden veranderen. Soms loop ik die route nog wel eens en gaan mijn gedachte daar aan terug. En alles heel onschuldig nooit meer als een kusje. Rond tien ging de weg weer terug soms al eerder want de dames moesten wel op tijd thuis zijn anders was er de volgenweek niet komen. En wij gingen nog wat drinken en retour Zeddam, waren we met de bus en de laatste bus liep niet meer was het lopen. Een jaar later begonnen we met het echte bier. (zie blog slamat datang)Heb een prachtige tijd daar gehad en denk er graag aan terug. En als ik met Anne- Marie chat of we zijn bij elkaar hebben we het vaak over die tijd.

Dus een paar foto's van 's Heerenberg

herfst

En zo zijn dan eindelijk de blaadjes van de bomen en zijn het nu echte waaibomen.Is toch niks aan de dagen zo kort en donker, te vroeg om al de kerstboom te zetten al hoewel ik de versiering al binnen handbereik heb.
Eerst sinterklaas en dan komt de boom pas. Gisteren hebben Bart en Anouk hier de schoen gezet. Eerst hebben we met z'n allen patat gegeten en toen hebben zij de schoen gezet. Ik mocht van Anouk vanmorgen de ogen niet openen als ik in de kamer kwam en de pakjes ook niet openmaken. Ook netjes gebleven wel de ogen losgemaakt maar toch niet aan de pakjes gezeten. twee drukke weken geweest. Vorige week de oud buurman een paar dagen geholpen met sticker rollen om rollen. is niet uit te leggen hier. Vorige wee k woensdag met Thea wezen wandelen en toen we driekwart waren begon het te stormen en te regenen. De kortste weg maar gepakt richting Dichteren en meteen doorgefietst naar Zeddam. Had alleen een lege accu bij me dus het was echt trappen tegen de wind in. Donderdag een vriend geholpen met het plaatsen van een keuken, niet verder gekomen als aan en afvoer leidingen te verleggen en repareren. 's avonds was er een herdenkingsavond op Sydehem. Een goed gesprek gehad met de geestelijke verzorger van het huis.Vrijdag huis schoongemaakt, boodschappen gehaald. Zaterdag kwam nicht Ineke op visite heel erg fijn gehad. Rondje Zeddam gemaakt,plekjes van vroeger bekeken en op twee en twintig november op het terras van het Tolhuis koffie gedronken. Onvoorstelbaar dat je dat dan nog kan. Zondag Yvonne en Gabrie geweest. Hebben het hier eens goed bekeken, vonden het geweldig. was ook heel gezellig . heel fijn weekend gehad en nu ook weer verder aan de stickers gezeten, is nu klaar. Ga morgen weer verder met die keuken. Morgenmiddag met de leden van de cliëntenraad en van stichting Vrienden van Sydehem wild eten in Sydehem. En dan weekend. Zaterdag niks. Zondag Sydehem welfare markt en dan een vergader week. Maandag schutterij, dinsdag CR, woensdagmiddag centrale cliëntenraad. donderdag oude foto's uitzoeken och zo krijgen we de dagen wel om. Zaterdag pakjes avond bij Marcel en Heidy en zondag richting Limburg.Hoop daar nog wat bij te tanken en dan samen met Anne Marie even er uit. Voor beide goed. Hier een begin gemaakt met het aanleggen van de binnen tuin. Ën zo nieuwsgierig waren Bart en Anouk of sint wel wat in de schoen gedaan had

Keek s morgens uit het raam en zag de bomen over het dak komen. daarom die foto's.Dit jaar komen er niet zo veel blogs meer. De scheurkalender woerdt nu heel dun

zoveel

Wat kan er toch veel gebeuren in een week en toch dingen die eigenlijk niet zo belangrijk lijken.
gemerkt dat mijn laatste blog niet op hyves is verschenen. ik had hem er eerst wel opgezet en toen verwijderd omdat er veel tekst in zat wat niet helemaal abn was. Dus wil je dit blog toch nog lezen timhenk.blogspot.com is het nog te lezen. daar staan al mijn blogs op. Er is eigenlijk niet zo heel veel gebeurd afgelopen tijd. Heb hier in huis de laatste dingetjes nog neergezet en opgehangen, schoongemaakt gordijnen die nog niet gestreken waren netjes gestreken en weer opgehangen. Dat moest ik wel van mijn oude buurvrouw die vorige week op visite was. "mannen" pakken de gordijnen uit de verpakking en hangen het op zonder te strijken.Strijken is nog steeds iet mijn sterkste punt. Kan heel goed strijken maar niet met een bout. Deze week ook het toilet eens wat opgepimpt. Het was het enigste vertrek waar niks aan gebeurd was behalve schoonmaken en lamp en toiletrolding opgehangen was. Na veel denkwerk heb ik er strepen in aangebracht. Horizontale, vertikale,diagonale en een cirkel. De muren waren mooi wit en veel verf had ik niet overgehouden dus in een beschaafde lichte kleur de strepen aan gebracht. Op de strepen ga ik nog teksten maken, moet goede sjablonen zien te lenen dan zet ik op al de strepen teksten op. het wordt geen toilet waar de verjaardagkalender, wandtegeltjes met Toon spreuken komen te hangen. Er staat wel een wierookstandaard met wierrook in zodat je als je dat wilt de heerlijke geuren uit de pot kunt verdrijven. Deze week ook en uitleg over de brand die er geweest is gehad. Er was iemand van de brandweer bij. Nuttige tips gekregen en toch ook van de verhuurders kant zijn er veel vragen die er waren besproken. gisteren nog in mijn oude huis geweest. Ziet er wel weer anders uit, ik had geen moeite met het weggaan, betekend toch dat ik met het huis geen band had. Vanmorgen nog foto's van Oostenrijk gekregen ook dat zette me weer aan het denken. Mailtjes en telefoontjes van goede bekenden en familieleden gekregen en ook die hebben mijn hersenen weer uit slaapstand gehaald. Krijg komende weken heel veel bezoek waar ik erg na uitkijk.Vandaag naar voetbal in het dorp wezen kijken, koud geworden maar ook zij hadden gewonnen en vandaag eigenlijk al mijn favorieten dus op dat gebied hosana. Komende week? Geen idee wat ik allemaal ga doen. Wil en moet nog heel wat pc werk doen. denk dat ik daar maar mee begin. En misschien dat dit mijn laatste hyves week wordt, ben er te veel mee bezig. Maar we wachten nog een paar dagen. Dit blog blijf ik wel doorschrijven. Dit is blog 97

gewoon

Het is allemaal al heel gewoon. Ken de weg al heel lang, uiteindelijk tweehonderd meter verder ben ik geboren.Toch was het even wennen om niet verder door te fietsen, Vrijdag is er een last vanmijn schouder gevallen.Officiële overdracht van de woning, ook al had ik de sleutels al in geleverd de woningbouwvereniging vond ergens een regel dat ik verantwoordelijk zou blijven tot de nieuwe huurder de sleutel in ontvangst nam. Vond het absurd, heb dat ook aangegeven dat ik het er niet mee eens was maar in de hectiek van dat moment toch in gestemd. Ik moest nog een paar keilbouten die ver uit de muur staken er uithalen en er moest een stukje muur schoongemaakt worden daar hadden de vorige bewoners dus voor dat Annie het huis aanvaarde behang opgeplakt en met een verfkwast een stukje wit gemaakt. Dat moest verwijderd worden anders kreeg ik een rekening van het schoonmaakbedrijf die het zou schoonmaken. Kon ik zelf wel en heb dat in twee keer dan ook voor elkaar gekregen. Eerst met heet water het behang er af en toen met een pot afbijtmiddel de muur ingestreken en klaar was het. Vrijdagmorgen was ik om vier al op, wat hadden ze voor mij nog in petto? Kreeg ik nog commentaar, werd ik toch nog ergens verantwoordelijk voorgesteld? Ik wist het niet, had in het huis toch zelf wel de nodige veranderingen aangebracht en had heel veel al ongedaan gemaakt maar ik vertrouwde de zaak niet en was dan ook niet te genieten die dagen er voor. Bij mijn oude huis aangekomen was die "aardige"mijnheer van de woningbouw er al. Heeft u alle overnamens al op papier staan en is dit ondertekend? Nee het was al wel ondertekend maar daar had hij niks mee te maken want het was niet rechtsgeldig, die info had ik al ingewonnen. na veel vijfen en zessen toch heel summier nog wat op papier gezet en toen de nieuwe huurster kwam haar laten tekenen en ik getekend en in een roes de deur uitgelopen. Een last viel van mijn schouders.Ben bij Henk en fien geweest, naar Marcel en nog naar een andere buur gelopen en toen ik in huis kwam boterham gegeten en op de bank gaan liggen en heb geslapen van half twee tot half vijf. Alle vermoeidheid kwam toen pas naar boven. Moest nog vlug een paar boodschappen halen want ik had die avond mijn helpers fien en henk uitgenodigd samen met doortje en Johan om toch nog een mooie avond te hebben als dank voor al hun hulp. We hebben er een fijne avond van gemaakt. de andere helpers konden die avond niet dus die komen een andere keer. Merkte zaterdagmorgen pas hoe moe ik was en hoe alles aan mij gevreten had. Was de laatste weken ook heel veel slaap te kort gekomen en heb zaterdag dan ook heel veel geslapen. In de zorgappartement en was open dag dus ook bij mij kwamen nog bekenden die in het gebouw waren kijken dus ondanks die onderbrekingen heb ik heel veel geslapen. gisteravond nog een poosje aan de pc gezeten en vannacht eens aan een stuk door geslapen tot acht uur. Zondag kreeg ik nog visite en toen die weg waren een rondje Zeddam gemaakt en weer gaan slapen. Heb het idee dat slaap nu voor mij het allerbeste is. Het is hier heel anders als waar ik ge woont hebt, hoor de heel dag (en ook wel 's nachts) auto's, mensen voorbij gaan, wil ik wat zien kan ik naar buiten kijken of via het balkon wat zien, maar niemand kan mij zien. Geen sociale controle, kan zitten waar ik wil, kan lopen hoe ik ook wil. En het is stil hier. Waarschijnlijk de stilte waar ik op naar op zoek was. Stil en alleeen en toch niet eenzaam. Ben erg blij dat ik de stap hierna toe gezet hebt. Krijg ik nu het antwoord op heel veel vragen door de stilte. Denk na hoe verder, blijf ik nog actief bij alles? In elk geval niet meer voor jaren, heb voor al mijn activiteiten een tijdspad gemaakt en denk aan heel veel dingen langzaam aan af te stoten. Begin ouder te worden, moet de jeugd de kans geven. Sydehem nog twee jaar, schutterij misschien bestuur tot en met het jubileum, en zo veel dingen waarvoor ik naar buiten moet niet meer aannemen. Ga wel weer meer wandelen en fietsen. Deze week zeker nog een tocht van dertig km. En met de pc verder? Zeker is dat ik het blog blijf schrijven. Ga ik verder met hyves? We zien het wel als de bui die er hangt weggetrokken is. Zal wel aan de blaadjes liggen die nu vallen. Gewoon een paar foto's van de omgeving rond Zeddam en het Hummeke.

Maor ik bun trots op mien huuske.

Eindeljk deel 2

Toen was dus de pc helemaal buitenwerking. Marcel die me altijd de pc repareert en onderhoud gebeld, nam niet op naar toe gegaan was niet thuis zat in Friesland, kwam pas in het begin van de week weer naar de achterhoek. Dus op zaterdag toch maar een pc geleend en ik kon weer wat doen. Dinsdags kwam Marcel om te kijken wat er aan de hand was en jawel de printplaat van de voeding was doorgebrand en had kortsluiting gemaakt. Veel tijd was er niet want hij ging de volgende dag met vakantie. Van twee pc een gemaakt en ja ik kon van alles weer. Vol goede moed even boodschappengehaald en bij terugkomst even een telefoontje plegen en tot mijn schrik de foon en internet deden het niet meer. KPN gebeld en weer het heel verhaal vijf keer uitgelegd, er zou zo spoedig mogelijk een monteur langskomen. Die kwam, keek er na en ja er is geen verbinding. Hij naar de centrale(zit hier vlak bij) kwam terug moest vier uur wachten en dan opnieuw proberen en dan moest het werken. Dus niet. Weer gebeld en gebeld er zou zo spoedig mogelijk ene monteur aan komen. Dus maar niet meer internetten of wat dan ook. Woensdagavond rustig tv kijken voetbal en s nachts om half 1 kwam Heidy nog even na het werk een portje drinken. Heel verbaast da ik boven was. Het heel plein voor de appartementen stond vol met nieuwsgierige mensen kijken aar de brand. Brand? Heel verbaast de luxaflex achter eens losgedaan en jawel ik zag overal brandweermensen lopen op alle etages. Dus toch maar eens gaan kijken en jawel er was brand in de parkeergarage geweest. Er was daar van alles neergelegd en iemand had er waarschijnlijk een lucifer of aansteker bijgehouden en er was een giga ravage. Lampen hingen gesmolten aan het plafond en heel veel dingen waren uitgeschakeld. Was op dat moment nog wel vrij nuchter er onder en samen met Heidy het portje leeggemaakt en toen ze weg ging nog meegelopen naar beneden en de zaak eens beter bekeken. Toen begon bij mij het kwartje pas te rollen, ja het was toch een behoorlijke brand geweest. We hadden niks gemerkt en het alarm was ook niet afgegaan in de appartementen. iemand van de brandweer had een paar dagen eerder na twee vals meldingen al het alarm afgezet. Er was voor ons geen gevaar geweest dus had men ons niet gewaarschuwd vertelde de commandant. In bed toch nog wel overnagedacht. De volgende dag geen warm water dus ook niet in de douche, daar was ik snel weer weg. En natuurlijk ook geen foon of internet. Eerst geïnformeerd of de brand daar ook schuld aan was en toen men mij verzekerde dat dit niet het geval was maar weer bellen. Dus elke dag bellen met de mobiel, was heel benieuwd hoe hoog mijn rekening wel niet zou zijn. De zondag middag gebruikt om eens weer klometers te maken. Een helemooie toch hier rond Zeddam gemaakt en warempel op plaatsen gekomen waar ik nooit geweest was. Nu eens niet het bos door maar langs de weilanden. Kwam bij stroombroek uit na toch drie uur wandelen en had zin in een kop warme chocolademelk met een dot slagroom. Een half uur gewacht en er was nog niemand die de bestelling opgenomen had. Was wel uitgerustdus zonder wat te nemen weer huiswaarts Was net in Zeddan toen er een stortbui over me heenkwam. Nog vlug onder een struik gaan staan en toen het droog werd vlug doorgelopen en in m'n huisje de koffie maar gedronken.Maandag kwam die rekening toevallig en jawel had die maand toch voor honderd euri's meer verbeld. En toen maandag middag ik was in de schuur bezig geweest, en bij terugkomst ja alle lampjes van de experia box branden weer en ik kon bellen en internetten. In al die tussenliggende dagen vanaf donderdag heerste toch met veel dingen de naweeën van de brand. Ik moest mijn berging wel wel opruimen want daar liepen veel leidingen doorheen en de monteurs moesten er bij kunnen. Omdat dat toch wel belangrijk was dat eerst maar gedaan en heb alvast weer een hoop de laan uitgewerkt. Veel gereedschap aan marcel gegeven, heb ik het nog ooit nodig kan ik het daar altijd nog weer ophalen. De gordijnen in de woonkamer waren wat te lang en buurvrouw Doortje al eens gevraagd of ze me die korter wilde maken dus die weer afgehaald en naar haar toegebracht, Gistermiddag belde ze op dat ze klaar waren had ze perfect op maat gemaakt. is toch weer een ander gezicht. Dus langzaam aan loopt de verhuizing op zijn einde. Vandag nog een keer Bannerheerstraat, daar waren nog aanmerkingen over, de nieuwe huurder krijgt vandaag de sleutel en zal er dan ook zijn. Ben wel gespannen over de opmerkingen, dus slecht geslapen en daarom al vroeg begonnen aan dit blog. Lang blog geworden. Nog een paar foto's van mijn slaapkamer. Kon er niet omheen om het toch een oosters tintje te geven dus de achterwand wel rood maar geen stout rood meer gemaakt. De andere muren toch net als in de woonkamer met het bruin een warm contrast met het rood.

Ben nog te onrustig om goed te slapen maar denk dat na vandaag dit ook wel weer beter gaat. Voel me hier erg op mijn gemak, heb alles binnen handbereik is echt van mezelf. My own home.

Eindelijk deel 1

Ja, eindelijk kan ik weer eens een blog schrijven. Dit is mijn eerste blog op mijn nieuwe adres.7 oktober was mijn laatste blog, toen volop in voorbereiding op de verhuizing. Onwetend wat me allemaal te wachten stond. Donderdagmorgen om negen een vrachtauto opgehaald. Was allemaal niet zo bedoeld maar door allerlei omstandigheden moest het nu zo. Was van plan kamer voor kamer over te brengen, nu moest alles in een keer.
Twaalf uur hadden we het grootste gedeelte over. Ook de zwaarste stukken stonden al op de plaats. Veel aandacht aan de glazen platen van de tafels besteed zo dat die heelhuids boven kwamen.Toen de tweede keer inladen en uitpakken kon je zien dat het hoge tempo van de morgen toch invloed had. Tegen vier was het zover de vrachtwagen kon terug en het ge puzzel kon beginnen. Waar zet ik wat neer. Ook al had ik van te voren nog zoveel overal over nagedacht, als de meubels er staan is het toch weer anders. Langzaam aan kwamen de kleuren op de muren die ik uitgezocht had steeds beter tot hun recht.Overgordijnen opgehangen in de slaapkamer en tegen elf kon ik rustig gaan zitten op de bank in mijn nieuwe stek.

Omdat ik de alleereerste was die in het gebouw sliep ben ik rond twaalf het hele gebouw rondgelopen. Nu kon het nog er was toch verder niemand. Doodmoe ben ik naar bed gegaan maar heb toch niet langer als misschien twee uur geslapen.Er spookte nog zoveel door mijn hoofd wat er gebeuren moest dat het ondoenlijk was om te blijvenliggen. Vrijdag kwam er hulp van Fien en Heidy die alles schoonmaakten en in de kastjes zette. Marcel en Henk hingen de gordijnen op enik liep rond en deed eigenlijk helemaal niks. Toen iedereen weg was tegen vijfene kwam ik tot het besef dat ik niks gedaan had. Wel gekeken naar de monteur va KPN die me zou komen aan sluiten. Rond drie al eens gebeld, en elke keer werd de verbinding gewoon verbroken. Oplaats tegen zeven had ik dan iemand die wist me te helpen: sluit zelf het modem aan en als alles het doet komt de monteur wel kijken of het goed is. Ben toen niet erg netjes tegen die jongeheer geweest. Zaterdag probeerde Theo nog een keer om het aan te sluiten, helaas er was geen signaal te krijgen. Het betekende dat de verbinding tussen de aansluiting en de centrale niet werkte.Weer gebeld, moest nog drieweken wachten, weer gebeld en toen iemand die alles nakeek en beloofde dat vrijdag 16 oktober er een monteur zou komen. De zondag de hele dag gebruikt om alles op te hangen en toch de kasten weer anders inpakken. In het oude huis moest toch ook nog wat gebeuren voor de sleutel overdracht daar de maandag en dinsdag voor gebruikt. Was toch meer werk als wat ik gedacht had en ben toch nog diverse keren dinsdag naar de stort gereden om alles weg te krijgen. Woensdag de sleuteloverdracht, alleen de nieuwe huurster was er niet bij. dat hoefde niet volgens die opzichter van de woningbouw, maar er moest buiten nog wel een stukje muur schoongemaakt worden. Eerst het nieuwe huis aandacht geschonken. Nog steeds geen Internet of vaste telefoon. Donderdag gebeld of de monteur een dag eerder mocht komen. Graag 's middags kwam de monteur en die installeerde de modem en er was geen verbinding met de centrale. Hij heeft dat netjes opgelost en ik kon weer bellen. De pc aangesloten en ook internet deed het weer. Even herstarten en toen een knal en de pc was kapot. Voeding van de pc had kortsluiting gemaakt. Even ging bij mij het licht ook uit. wordt vervolgd. Hierbij een paar foto's zoals de woonkamer/keuken er uitziet.

de verhuizing

Dit wordt het laatste blog op dit adres. Heel lang heb ik hier wel niet gewoond maar toch nog negenjaar,vier maanden en eenentwintig dagen. Ga er vanuit dat ik zaterdag definitief hier uit ben. Het wordt mijn zevende verhuizing eerst in 1952 van 's Heerenbergseweg naar Violenstraat in Zeddam,1965 naar Duiven, 1967 naar Doesburg, 1977 naar Doetinchem, 2000 naar 's Heerenberg/ Zeddam 2002 volgens de regels in Zeddam komen wonen en nu de laatste verhuizing. Waar ik nu komt te wonen kan ik zorg krijgen als ik het nodig mocht hebben. Rolstoel/ rollator vriendelijk dus eigenlijk begonnen met een laatste levensfase. Vrijdag de sleutel in ontvangst genomen en toen begonnen. De muren moesten nog wel afgewerkt worden. Ik heb gekozen om de te te verfen ofwel om er muurverf op aan te brengen zonder eerst te behangen in welke vorm dan ook. Eerst alles met witte latex behandeld en toen de kleuren er opgebracht. Lang over gedaan welke kleuren waar maar ben er toch uitgekomen. Zijn misschien iets andere kleuren geworden als dat men verwachtte maar ziet er fantasties uit(vind ik zelf). Marcel en Henk O hebben me geholpen en vooral aan Marcel een kanjer aan gehad. Gisteren konden we niet maar hij is zo stug doorgegaan dat het heel huis nu in kleur zit. Gistermiddag vitrage wezen uitzoeken met Heidy daar ook goed in geslaagd. Dus vandaag beginnen we met schoonmaken van de pc kamer en slaapkamer en voorzichtig al met het overbrengen van de spullen en inrichten. Morgen verder gaan en dan de rest vrijdag/zaterdag. Zaterdagavond zit ik helemaal op mijn nieuwe adres. Kan zondag in het oude huis dan al beginnen aan veranderingen die ik heb aangebracht weer ongedaan te maken. Van de nieuwe bewoonster mag alles verder blijven liggen en hangen dus dat scheelt ook al weer. Woensdagmorgen sleutels afgeven en trek ik de deur aan de Bannerheerstraat voorgoed achter mij dicht. Heb hier veel plezier gehad en toch ook vel verdriet. Het was het huis van Annie en dat is het eigenlijk nog steeds ook al staan er andere meubels en is het huis veranderd, nooit mijn huis geworden. Was Annie dan ook niet overleden was ik er ook nog lang niet uitgegaan. Dus ik ga een nieuwe start maken en hoop dat daar de rust en kalmte kan vinden die ik zoek. Hopelijk duurt de afsluiting van de telefoon en Internet niet te lang. heb al wel te horen gekregen dat Internet wel een paar dagen er uit kon liggen. dus ik laat me verrassen.Het volgende blog zal geschreven worden vanaf mijn nieuwe stek.

Einde van de zomer

De zomer is ten einde. Vanmorgen de verwarming weer aangezet. Nog ? keer in dit huis en dan hoop ik dat mijn onder en bovenburen zoveel stoken dat ik de verwarming niet aan hoef te doen. Scheelt mij wel in de energie kosten.Vrijdag gaat het dan gebeuren, de verhuizing. Om tien uur krijg ik de sleutel, uitleg over de domatica van het appartement(complex).Dan overbrengen van de radio, koffiezetapparaat en de verf(benodigheden) die hier staan te wachten op verwerkt te worden. Moet nog een paar dingen ingepakt worden maar dat kan mooi in deze laatste paar dagen nog.Het is een vreemde week geweest.Kennisgemaakt met mijn opvolgster van dit huis.Kan bijna alles laten liggen,staan, en hangen. Scheelt me toch heel veel werk. Alvast muurverf gehaald, was afgeprijsd en ik kreeg ook nog andere korting dus voldoende gehaald (hoop ik). Kleuren? Hoop dat het allemaal wordt zoals ik het me voorgesteld hebt. Afwachten dus. Mijn opvolgster is een mevrouw met een zoontje van zeven. Brengt toch leven in de buurt.Nog een paar dagen geholpen bij een vriend die erg ziek is. Er moest een rolstoelpad naar het huis gemaakt worden maar eerst moest er een betonnen vloer verwijderd worden.Samen met vriend Henk (Tonnis)de beton weggeslagen en de volgende dag nog een veertig kruiwagens met grond weggehaald om het op diepte te brengen.
Donderdag naar het zuiden afgereisd, een tocht eerst met hindernissen zoveel dat ik drie uur later in Posterholt aankwam als wat de bedoeling was. We zouden eigenlijk naar België gaan maar daar aangekomen besloten we om gewoon thuis te blijven en vanhuisuit weg te gaan. Vrijdag naar het wildpark in Gaggelt in Duitsland geweest. Anne Marie was behoorlijk moe dus is ze in de rolstoel gebleven. Het ligt er prachtig en waren ook redelijk veel dieren maar het was en bleef een bosgebied en dat is met een rolstoel toch iets moeilijker.Maar we hebben het gelopen en het hele park gezien.Allen de wolven moeten naar een opvoedcursus. Eentje deed zijn behoefte precies voor onze neus, het was groen en en zat toch een behoorlijke geur aan. Het was geen dior of hugo boss. Na de koffie daar gedronken weer terug. Een mooie zonnige dag. Zaterdag naar het hele zuiden gereden. Eerst in Epen gezocht naar een vvv, niet gevondenkoffie gedronken op het dak van nederland en toen een bezoek aan Slenaken gebracht. Daar was wel een vvv dus daar een route gevraagd wat voor rolstoel geschikt is.
Was er, wel, een paar kleine opstakels maar was wel te doen dacht die mijnheer. Heet geen Thomas, dus vol goede moed op pad. Eerste gedeelte redelijk te doen. Wel langs de grote weg maar dat ging nog, een zand pad ingeslagen volgens het kaartje en toen een klein bruggetje over. Volgens dat kaartje moesten we vier stegels (wie weet wat stegels zijn)tegen komen. Maar zowel Anne Marie als ik wisten niet wat een stegel was.Het pad was zo smal dat Anne Marie niet in de stoel kon blijven zitten en moest met de krukken verder, verderop werd het breder. Inderdaad werd het breder maar lag bezaait met stenen. Grote, en hele grote dus ook niet met een rolstoel te doen, dus zij weer krukken. Met andere wandelaars een praatje gemaakt en die waren ook de route kwijt. Elke keer als we een bocht zagen zeiden we;nu zal het wel beter worden. Helaas ook na de bocht wel andere stenen maar nog steeds de verkeerde. Toen zagen we het licht. worden. Dus verharde weg maar intussen hadden we behoorlijk geklommen en daar kwamen we achter op die verharde weg. Volgens het kaartje bij een kapelletje links af, alleen er zijn in Limburg zoveel van die dingen.Toch maar langs de kant van de grote weg gelopen daar was een voetpad. Op een bepaald ogenblik ging dat een stukje omhoog en wat omhoog gaat gaat ook weer omlaag. Dus over de top een afdaling, en een behoorlijke. De laatste meters nog hard gelopen on de rolstoel makkelijker in de hand te kunnen houden. Anne Marie was er niet erg gelukkig mee met die actie, kon haar gezicht niet zien maar denk wel dat er een rare trek op haar gezicht heeft gezeten. daarna een hele grote afdaling, gelukkig liep er een stanggetsel (hekwerk)langs dus met de ene hand de kruk en de andere de stang de afdaling gemaakt.Toen het minder steil en de stang ophield konden we weer met de stoel verder. 's avonds aar een lekker portje opgedronken op een tocht vol avontuur. Zondag wilden we een rustig tochtje maken. Anne Marie wist een tocht bij een watermolen. Niet te ver weg en te doen. Dacht ze. Route uitgezocht en begonnen te stoelen, toen werd het pad toch iets anders en dat kwam omdat het tevens paardepad was. Dus die beesten hebben vier beslagen benen en maken zo'n pad toch behoorlijklos. Dus weer krukken en na bijna een half uur gerukt te hebben kwamen we bij een verharde weg. Tot onze stomme verbazing waren we uitgekomen bij het klooster van Vlodrop. Eigenlijk dus heel dicht bij Posterholt.Eerst naar links gelopen, hopen op een weg die ons weer naar de molen zou brengen. Toen dat niet het geval was terug en toen wel een pad dat begaanbaar was voor te stoelen.Na een tien minuten zagen we een bordje richting molen en jawel na een paar minuten waren we weer bij de molen terug. Koffie gedronken en ergens anders nog een route. Auto geparkeerd kaart bekeken en waarliepdie route naar toe? naar de molen. Een klein stukje geprobeerd maar waren zoveel sten dat we terug zijn gegaan, ander pad ingeslagen en kwamen e in een soort goudkust terecht. Luxe villa's maar het was er uitgestorven overal audis, bmw en mercedessen voor de deur maar geen mens te zien leek wel een spookstad. Terug bij de auto weer naar huis gereden. Maandag moest Anne Marie weer werken en ik bus en trein gepakt en richting Zeddam.Nu zit ik te wachten op vrijdag tien uur. Misschien is het mijn laatste blog op dit adres. We wachten af.

sentimenten

In het midden dat is mijn stekkie

Met een verhuizing moet je niet laten door sentimenten in laten heb ik intussen gemerkt. Dan neem je mee wat nu in 5 kamers, een zolder en een schuur staat en ga naar driekamers en een piepklein schuurtje.Dus van heel veel dingen afscheid nemen. Neem je wat in je handen om de keus te maken weggooien of toch? Herinner je wanneer je het gekocht hebt en zie je sommige situaties zo weer voor je ogen.Ook al is het niet de eerste verhuizing en is er in de loop van de jaren al heel wat weggedaan, er blijven van die kleine dingen die je nooit meer gebruikt, verder nooit meer ziet en nu komt het weer tevoorschijn en gooi je het nog niet weg.Maar heb al heel wat weggedaan intussen. Richting rommelmarkt, buren en kennissen al blij gemaakt met tuingereedschap, en achter het huis een stapel gemaakt wat morgen een rit maakt naar

's Heerenberg of wel de "stort". Het wordt een aanhanger helemaal vol.Veel hulp, de wagen wordt morgen om negen hier geparkeerd en dan maar stapelen en goed inpakken. Alles in een keer mee. Meteen sorteren scheelt met afladen weer. Voor mezelf de zesde keer dat ik verkas, absoluut de laatste keer. Heb in mijn leven al heel wat verhuizingen georganiseerd,maar nu heb ik het idee een heel speciale. Een huis helemaal zelf uitgezocht, zelf beslist, en beslis zelf wat en hoe het allemaal komt te staan. Toch bijzonder. Ook een bijzondere plaats waar ik kom te wonen. Vroeger stond op die plaats een café (later hotel) en juist op de plaats van de woning

was een slijterij, Daar hebben we in onze jeugd al eens geshopt en vergeten te betalen. Later wel weer goedgemaakt maar vindt het wel bijzonder juist op die plaats. Het betekend nu wel dagen aftellen tot het "moment supreme": sleutel in ontvangst nemen. 2 oktober is het zover. Dan flink door werken 5 dagen voor het nieuwe huis klaar te stomen ofwel de wanden sauzen en opknappen (dat moet wel zelf gebeuren) 3 dagen overbrengen van de meubels en 5 dagen om dit huis over kunnen dragen. Veel hangt af welke nieuwe huurders komen hier in, In het huiskrantje stond het huis te huur, wel vreemd dat je dat zo ziet staan. Dus nu kan men zich inschrijven en dinsdag valt de beslissing en dan zal ik wel nieuwe huurders op de stoep krijgen.Al wel gehoord dat er belangstelling voor is. Hopelijk dat het mensen zijn die mij willen helpen, krijgen ze heel vele hulp terug. Er is een aanbouw wat niet het allerbeste meer is maar met een paar kunstgrepen nog best wat van te maken. Mag ik dat laten zitten dan krijgen ze er heel wat voor terug. Dus best spannend ook dit. Maar heb ruimschoots de tijd voor uitgetrokken dat alles klaar gestoomd kan worden. We veel slapeloze nachten. gelukkig volgende week eerst nog veel vergaderingen, dan nog een paar dagen gewoon weg wandelen misschien Ardennen samen met Anne Marie ik lopen en zij op de krukken? Dat leid je dan toch af op de beslommeringen van het verhuizen. Morgen gaan de verhuiskaarten de deur uit. Alle instanties al bericht gedaan, leve het Internet. Dus misschien het laatste blog voor de verhuizing.

Dus allemaal ook al van afstand vraag toch jullie steun.

Aftellen.

Nu echt aan het aftellen naar de nieuwe woning toe, Zolder is al zo goed als leeg,. Alles van de computerkamer staat in dozen. Kan even niet bij foto's, stukken of wat dan ook.
Annette heeft haar spullen ook allemaal opgehaald, dus die kamer is helemaal leeg en een begin gemaakt met de schuur.Het grootste struikelblok. Wat neem je mee en wat gooi je weg.Gereedschap gaat allemaal mee. En de rest gaat de deur uit.
Dadelijk komt iemand van de bouwvereniging de eerste inspectie houden. Mezelf al voorbereid over de opmerkingen die hij zal maken, achter de aan bouw zal wel weg moeten , alles verwijderen en de spijkergaten dicht maken. Originele keukenkastjes terughangen en de standaart spiegel op de douche ook. Allemaal bekend maar zal het toch te horen krijgen. Ben benieuwd naar de opmerking over de kleuren die ik in huis hebt gebruikt.en andere veranderingen die zijn aangebracht.Toch spanning daarom al vroeg op.Kon niet meer slapen. Veel hangt af wie de volgende bewoner (s) gaan worden. Kan hun veel werk besparen als ze mij ook werk besparen. Laat dan veel liggen en hangen en hoeven niet veel overname kosten te geven.
Deze dagen toch ook dagen die herinneren aan verleden jaar, het overlijden van zusje Dora en het hengaan van mijn schaakvriendje in Limburg Dean. Wat gaat er in de ouders en oma deze dagen om.De kalender is nu rond. Alle dagen zijn een keer geweest.Zaten veel moeilijk dagen bij vooral voor de naaste. Blijft een gemis, merk dat ook steeds weer, je kunt eigenlijk niemand missen.
Zowel in Enschede als in Posterholt/Geldrop zal er veel aan verleden jaar gedacht worden.
Vandaag een vergaderdag op Sydehem. Vanmorgen overleg met de managers, ook wat doen we volgend jaar in het jubileum jaar. Vanmiddag vergadering van de centrale cliëntenraad wat ik vanaf nu ook weer oppak ruim een jaar daar bij weggebleven. Merkte toch dat er belangrijke informatie aan mij voorbij ging.
Tussendoor nog het inbrengen van de gegevens in het stamboom wat verdwenen is. De eerste vijfhonderd namen, gebeurtenissen, adressen en foto's er al weer in zitten. Nu de volgende vijftienhonderd nog. Tijd om te vervelen?
Dus vandaag geen verhuisdag alleen om half negen het bezoek dat me toch een slapeloze nacht heeft bezorgd.
We wachten af

verandering

Het heeft even geduurd voor dat ik een nieuw blog schrijf. Veel gebeurd, details even niet.
Fijne vakantie in Oostenrijk gehad.
Met Bart een dag Rotterdam gedaan, Anouk durfde op het laatste moment niet mee.
Prachtige dag gehad, Bart keek zijn ogen uit. een tram zo met de rails in de straat, de hoge gebouwen en de veel politie auto's, ambulances moest overal een foto van maken. Toch maar niet gedaan.Eerst trein, kaartjes openbaar vervoer gehaald bij vvv, rondvaart die voor Bart te lang duurde. Hij vond de golven op het water interessanter als wat in de havens te zien was, euromast was geweldig, boven in kon hij zelfs het politiebureau zien,en toen nog de Mac. Heerlijk. Moest denken aan de dag met Koen in 1994 toen naar het spoorwegmuseum, Bart ging precies zo zitten zoals Koen ook in de trein ging zitten.
En nu heb ik bericht dat de sleutel van mijn nieuwe apartement 2 oktober overhandigd wordt. 15 oktober gaat dan mijn nieuwe huur in.
Dus ga nu alles van hier opzeggen en aan de slag om het hier leeg te krijgen en daar vol. Eerst daar nog wat op de muren doen, zal alleen sauzen worden, doe geen behang. Heb al wel kleuren in gedachten maar zal het sober en toch kleurig houden.Welke? ik laat me zelf verrassen.
Meubels die ik nu heb gaan allemaal mee. Zal vooral de schuur flink moeten opruimen, veel dingen in huisverleden jaar al weggedaan. Nog met jeugdvriendin Anne Marie naar Luxemburg gegaan. Zij heeft een tocht van vier km op de krukken volbracht. En geen gewone kilometers maar met veel hindernissen op ons pad.Was de moeite waard.
Maandag terug vanaf Roermond naar Venlo met een concert nar huis gegaan. Een Spaanse groep uit Tilburg reperteerde in de trein voor een optreden bij de finish van de ronde van Spanje Een leuke ervaring.
Tussendoor veel familieleed gehoord en gezien. Lijkt wel of iedereen tegelijk ernstig ziek worden. Minder leuk.
Maar het leven gaat verder

voorbij

Kermis is voorbij. Als bestuur van de schutterij hebben we veel werk verricht en kunnen toch terugkijken op een geslaagd dorpfeest. De laatste dagen nog geïmproviseerd en links en rechts overal met meegeholpen.Vrijdag begon het feest met een Zeddamse avond. diverse artiesten uit het dorp traden op en zongen speelden iets anders als ze normaal doen. Was goed bezet en we hebben het volgehouden tot twaalf, naar huis, rustig aan gedaan met het bier. Zaterdag begon met een receptie lunch met genodigden. Had het "geluk" weer dat ik bij de dominee en burgermeester mocht zitten. Als oudste bestuurlid schepen de jongere collega's me daar steeds mee op. Merkte wel dat de dominee veel en de burgermeester weinig belangstelling voor het dorp had. Koningschieten, veel druk werd er uitgeoefend om ook mee te schieten voor het koningschap. Toch niet gedaan, kon bles beslist niet trekken.De avond was gezellig maar zijn toch op een redelijke tijd huiswaarts gegaan. Zondagmorgen eerst ontbeten bij de nieuwe koning, toen kerk en daarna rondgang in het dorp onder een behoorlijke temperatuur. Gezorgd dat er bij Sydehem water was te krijgen en geholpen dat iedereen wat te drinken kreeg. Heb schutters en muziekanten nog nooit zo naar water zien verlangen. terug in de feesttent toch maar aan het gerstennat gegaan. Lekker met z'n alle gaan eten en toen toch maar naar huis gegaan. lekker vroeg naar bed. maandag gezamenlijk ontbijt met de hele vereniging, toen naar het "zandgat"voor de schietwedstrijden. Daar natuurlijk ook het nodige genuttigd, en toen het twaalf was hebben we er maar een eind aangemaakt. Dinsdag nog opruimen en 's avonds onder een bestuursetentje een eerste evaluatie gemaakt. Gisteren al de was weggewerkt, huis een beetje geschoond. Een paar centen minder, een koppijn er bij, moe maar toch voldaan gaan we verder naar de volgende klus. Verhuizen, tussen door de taken die ik op me genomen hebt verder uit te voeren. Had ik verleden jaar me voorgenomen nooit meer vrijwilligerswerk te doen, ben ik nu drukker dan ooit, heb geen tijd om oud te worden maar merk met het feesten toch dat ik geen twintig meer ben. Kan minder bier op en hou het niet meer vol tot in de kleine uren.

zomer

Op deze plaats moet de kermis geplaatst worden(eerste 2 foto's) nu woensdag half twaalf. Ben benieuwd of alles op tijd opgeruimd is, andere twee is het beroemde kermisboekje.52 pagina's dik.

Het is nu toch echt zomer. veel mensen vinden dit helemaal niet zo lekker, maar voor mij kan het niet warm genoeg zijn. Zit vol energie.Maandag nog een overleg gehad over de kermis. Gelukkig was de vergunning voor onze locatie afgegeven dus ook b&w konden niet anders dan ons gelijk geven. Vanmorgen om half zes het bed uitgegaan, was toch wakker en heb meer dan tweehonderd kermisboekjes verspreid in Lengel en een gedeelte van 's Heerenberg.Binnen twee uur dat klusje geklaard. Deze week samen met henk O. al vijfhonderd boekjes in de Braamt en omgeving verspreid. De drukker had teveel geleverd en omdat we ze toch hadden hebben we ons verspreidingsgebied maar uitgebreid. Eindelijk, ik heb een nieuwe tandprothese ofwel een nieuw gebit.Is wel wennen maar heb weinig last.Is een ander gezicht, net of ik de wangen een botox behandeling heb gegeven. Deze week regelmatig problemen met internet gehad en aan het rommelen gegaan met de pc met als gevolg dat mijn hele stamboom door elkaar geraakt is, vraag niet hoe dat kon maar ik heb het er helemaal afgegooid en al een begin gemaakt om het opnieuw in te brengen.ruim 2400 namen, gebeurtenissen,foto's. Nog een hele klus maar doe het rustig aan.Doe het tussen de andere werkzaamheden door, een goeie afleiding. Uur schrijven en dan een uur stambomen. Nog een paar dingen regelen en dan kermis. vanaf vrijdag twaalf uur komt dan de pc niet meer aan tot dinsdag.

Rustiger

Langzaam aan wordt het wat rustiger rond om me heen.De voorbereidingen voor de kermis zijn bijna rond, nog een paar persberichten versturen en nog twee facturen wegbrengen, posters plakken en de klus is geklaard. Veel werk gehad, maar het resultaat is er ook na, al veel lof gehad dat het boekje en de poster er zo goed uitzien.Jammer maar in het boekje staat 1 fout, we hebben de proefdruk nagekeken en toen was alles goed alleeen de drukker moest nog wat veranderen aan het lay out en toen is er iets mis gegaan. het is geen grote fout maar iedereen ziet het, het zei zo. Het wil niet zeggen dat ik nu niks meer te doen hebt, volop in de voorbereiding voor volgend jaar 110 jaar schutterij en 100 jaar Sydehem, twee jubilea waar heel veel werk in zit. Drie boekjes maken. ben al wel begonnen maar wil alle concepten voor het einde van dit jaar afhebben.Vorige week elke keer pech met de elektro fiets, toen aar eens weggebracht naar de fietsenmaker, gister weer opgehaald, is weer perfect en de kosten vielen ook nog eens mee. Woensdag samen met Gerry en Fien de buurvrouw het huis nog eens bekeken. Het begint nu toch op te schieten. Wordt wel heel mooi en we hebben diverse appartementen bekeken en zijn tot de conclusie gekomen dat ik toch de beste keus gemaakt hebt rond ligging en groote. Verhuizing staat dan ook nog op de planning, eerst in augustus nog een weekje Zillertal en dan de Achterhoekse vierdaagse lopen en dan verhuizen. Heb al veel hulp aangeboden gekregen, maak er dankbaar gebruik van. Deze week een prachtige kast gekregen die precies bij de rest van de meubels past, hoef niet veel meubels meer aan te schaffen alleen wat decoratie, dat komt wel als ik er in zit.Heb voormezelf al wel een idee gemaakt hoe ik het inricht. Donderdag nog een keer naar de tandarts en dan heb ik nieuwe tanden.Afgelopen week gepast en het ziet er goed uit, bespaart me een botox behandeling. Krijg het gezicht toch voller, met een bek vol tanden.Gisteren mezelf verwend met "humkes"soep, heel lang niet meer gehad uitgeprobeerd en nog gelukt ook.Wie weet wat het is mag het zeggen.Verder hier een beetje het huis schoonmaken, voor de was zorgen en alles wat er zo bijkomt. Dinsdag nog twee vergaderingen, de ontwikkelingen rond Sydehem nog heel kritisch volgen. Weet ook niet goed hoe of we hier mee aan moeten. lastig het is een proces in de zorg wat zo van boven af gestuurd wordt dat we haast geen inspraak meer krijgen. Jammer er wordt door de overheid zoveel geld nu weggesmeten aan onzinnige dingen, men laat zich opjagen door figuren als Wilders en Verdonk die toch alle medezeggenschap af willen schaffen zodat Den Haag nu daar al een voorschot op neemt. Maar gelukkig is mijn hart nog niet verkleurd en zal me voor de mensen die er nu zitten nog veel voor in zetten. Nu hopen op mooi weer.

herdenken

Deze dagen zijn voor mij toch de herdenkings dagen. 9 -10-11-12-15 juni dagen die heel veel met elkaar gemeen hebben. 9 juni 1994 de dag dat ik Hans levend gezien hebt, 9 juni 2007 de dag dat Anny naar het ziekenhuis gebracht werd en we te horen kregen dat het niet lang meer zou duren. 10 juni beide jaren een dag vol spanning. Hoe zou het vervolg zijn11 juni de dag dat Hans is overleden het jongste kleinzoon van mijn ouders, 11 juni 2004 overleed Gerard de oudste kleinzoon. 12 juni overleed Anny 15 juni de dag dat Hans werd begraven en Anny gecremeerd werd.Toeval? Denk het niet. ook al ben ik niet gelovig in de zin zoals vele, toch is er een bepaald verband bestaat wat betreft data's, personen en gebeurtenissen. Weet zeker dat bepaalde data tekens zijn van een hogere macht. Het is in deze tijd vaak ook dubbel, de droevenis dat ze er niet meer zijn en misschien voor hun de verlossing. Hans dat hij niet meer hoefde te jagen naar de dope, niet meer bang hoeven te zijn voor allerlij enge ziektes. Weet het wel zeker dat hij daarom ook voor die onherroepelijke oplossing gekozen heeft. Anny, ook al was de dagen ervoor nog niet ernstig ziek en had toen nog niet de pijnen die ze op het laatst kreeg, de verlossing niet meer hoeven te vechten tegen de pijnen. Denk dat deze dagen toch heel bijzonder blijven.Gisteren weer naar de tandarts geweest. Gebit gepast en de kleur van de tanden uitgezocht. Zit nu wel te wachten op mijn nieuwe prothese, wat ik nu heb gaat nu heel los zitten. nog twee weken en dan is het zover. De voorbereidingen voor de kermis lopen allemaal voorspoedig, vlaggen en boekjes zijn klaar. Alles is mooi geworden alleen de drukker heeft op 1 pagina een foutje gemaakt, vervelend maar ja ben benieuwd wie het meteen opvalt. Laat geen nieuwe drukken. Nog een weekje en dan krijg ik meer tijd voor de voorbereidingen voor alle feesten van volgend jaar.Onderweg naar azewijn gisteravond halverwege knapte de ketting van de fiets. Moest weer terug lopen naar Zeddam. Was behoorlijk kwaad op mezelf wist allang dat er een nieuwe ketting op moest maar stelde het de heel tijd uit. nu even profesorisch maken en dan de fiets wegbrengen, nieuwe op laten leggen. Hoop dat het een beetje zomer gaat worden, weet dat ik niet iedereen er plezier mee doe maar even aan mezelf denkend wil warmte.

bekeken

Zo zaterdag was het zover, voor het eerst mijn nieuwe onderkomen bekeken van binnen.Van buiten al het nodige gezien en de tekening helemaal bekeken maar was toch benieuwd hoe het van binnen er uit zou zien. Samen met Heidy, Bart en Anouk m'n nieuwe stulpje dan bewonderd. Er moet nog heel veel gebeuren maar kreeg bij het binnenkomen van het appartement al het gevoel, YES. Lekker ruim en toch compact, goede lichtinval zowel voor als achter, mooi uitzicht en toch vrij. De woonkamer met de keuken mooie lekkere lange rechte muren. Balkon groot genoeg voor wel vier mensen.Heb al een idee hoe de meubels komen te staan, kleur van de wanden en wat voor de ramen zal komen.Grote douche, wel een kleine berging en het computerkamertje is ook niet al te groot maar al met al dik tevreden. Met de berging weet ik al wel hoe ik dat oplos en de pc kamer kom ik ook wel uit en red me daar dik mee. Heidy was heel enthousiast en Anouk wilde meteen al logeren. Bart wilde wel snoepjes komen halen maar is met logeren wel veel terughoudender. 17 juni mag ik nog een keer terug komen en dan kan ik het beter bekijken, nu was het er heel druk.Heb nu echt de goede keus gemaakt. Na de euforie van het huis op de fiets naar Ulft waar nog een middag gewandeld moest worden. Weer droog en een binnenkomst die geweldig was. Overladen met bloemen en een paar "diploma's"zijn we ingehaald. Omdat ik nooit in groepsverband gelopen heb, had ik geen idee wat me te wachten stond. Kwam ogen te kort om iedereen te zien die langs de kant stonden. denk dat Ulft en de omliggende plaatsen voor negentig procent uitgelopen was. Alle vier dagen heel fijn gelopen ook mijn wandelgenoten, Lies van achtenzestig, Maria van zesenzeventig en Gerry waren heel voldaan. We hebben gezellig gelopen en voor mij was het een openbaring hoe dit allemaal ging.Elke dag kregen we van bekenden van de dames frisrankjes, koffie en versnaperingen aangeboden. Vrijdag hebben we nog nagepraat bij een bekende onder het genot van een wijntje wat ook heel gezellig was en zaterdag afgesloten door met de buren van Gerry, de kinderen en kleinkind pannekoeken te eten. Helemaal opgenomen bij iedereen. Vanmiddag gezellig op visite bij Henk en Fien.Toch maar gewoon naar Zeddam, er ligt voor mij nog heel veel te doen deze week.

Feestweek 2

Zo de feestweek van zorgcentrum Sydehem zit er op. Voor het eerst een heel week geholpen.Met wandelmaatje Thea en Mart die samen met de activiteitenbegeleiders Sandra en Miriam de week in elkaar gezet hebben elke dag geholpen. In het verleden gingen de bewoners een week op "vakantie", nu zijn er sinds twee jaar activiteiten in huis.In die vakantieweek gingen Anny en ik altijd naar de familieavond en dan bij bewoners zitten die geen bezoek van familie hadden. De eerste feestweek viel het met het overlijden van Anny samen en vorig jaar zat ik Limburg zodat ik dit nog niet had meegemaakt. Tijdens een van de wandeltochten met Thea beloofd dat ik kwam helpen. "Het thema van de week was "TV helden van weleer" dus iedereen in een outfit van de jaren vijftig zestig. Zaterdag een tiroler kostuum opgehaald en een Bromsnor outfit ofwel een oud politie kostuum. Maandagmorgen acht uur begonnen, wist eerst niet wat de bedoeling was maar was er al vlug achter dat het even aanpoten werdt. Mensen helpen met het ontbijt en dan de koffie met wat lekkers. Opening van de feestweek. Mart als Swiebertje, Thea als Saartje en ik als Bromsnor opgetreden. Twaalf uur helpen waar nodig met eten, proberen zoveel mogelijk bewoners hier aan mee te laten doen. Na het rusten gaan wandelen in Zeddam met de bewoners in de rolstoel, koffie drinken et gebak in het Tolhuis en de mensen weer terug om brood te eten. Behalve een nare wind toch droog overgekomen en mensen die niet al te vaak buiten komen een frisse neus bezorgd.Dinsdag ontbijt en 's middags een film die Mart gemaakt had in de omgeving. Huizen van bewoners die toch vaak teruggetrokken leven kwamen helmaal tot bloei toen ze de beelden zagen. In de pauze iedereen een hapje en een drankje en daarna een "Dorus" film. Ademloos en met heel veel herkenning zaten de mensen mee te kijken en met herkenbare liedjes volop aan het meezingen. 's avond was er een "op losse groeve show"waarin vrijwilligers en personeel of play back te of live zongen Een geweldige avond waarin iedereen met elkaar wat deed. Een prettige saamhorigheid tussen personeel vrijwilligers en bewoners. Zelf heb ik mijn benen bruin laten maken door een bewoonster met buisman. Tijdens een van de koffiemorgens had ze verteld dat dat zo goed ging en zij dat best een keer bij mij wilde laten zien. Het was geweldig, eerst wilde ze niet en toen ze een keer bezig was wist ze niet van ophouden. Helaas heb ik niet alles kunnen zien daarna want ik moest nog vergaderen over het schutters jubileum. Woensdag morgen na het ontbijt en de koffie met een klein groepje in de zaal oude liedjes gezongen en gedanst. Me een mijneer in de rolstoel de rolstoeldans gemaakt, fantastisch zoals die mensen hebben genoten. 's middags met de rolstoelbus vijf bewoners een rondrit door de omeving gemaakt. Rondgereden langs de plaatsen waar iedereen gewoond heeft. Zeddam door, Beek, Kilder, Doetinchem, Terborg, Netterden, Emmerich, 's Heerenberg, Lengel weer terug naar Zeddam. Onderweg zo links en rechts verteld wat er ooit stond en wat er nu allemaal staat, de mensen vonden het geweldig. Donderdagmorgen begonnen we vol goede moed en de stemming zat er al vroeg in toen plotseling een bewoonster die me net verteld had dat ze in jaren niet zo'n lekker eitje gehad had, zomaar ineens in de stoel wegzakte en na dat er toch van alles door personeel en toegesnelde hulpdiensten in de zaal overleed. Intussen de andere bewoners ergens anders het ontbijt gegeven te hebben en van alles even te hebben veranderd kwamen bij ons personeel en vrijwilligers en de twee stagiaires de emotie toch los. We waren allemaal van streek. Samen met elkaar koffie gedronken en gepraat te hebben moest het toch voor een grootgedeelte allemaal doorgaan. Om twaalf uur pannekoeken bakken wat eerst moeizaam van de grond kwam maar toen de pannen warm waren iedereen ruimvoldoende kon eten . Besloten was het muzikale gedeelte weggelaten en geïmproviseerd gezorgd dat alle bewoners die dat wilde ergens naar toe kon gaan . Een gedeelte ging in Zeddam wandelen, twee groepen naar het Peeske en zelf met acht bewoners naar Emmerich lekker aan de Rijn op een terras koffie met appelgebak genomen.Het betekende op die middag dat er toch zo'n vijftien vrijwilligers op de been was. De laatste kwamen rond zessen weer in huis en na nog even nagepraat te hebben vroeg nar huis gegaan. Gisterenmorgen was er gewoon weer het volledige programma met als hoogtepunt het optreden van "Dorus". Het voordat begon ben ik weggegaan want ik moest naar de opening van een clubgebouw van jeu de boules club als bestuurslid van d eschutterij. Dus mij toen in dat kostuum gehesen. Even gebruik gemaakt van wat mensen die daar waren om steun voor de toekomst et sommige projecten te krijgen. goed gelukt en vannacht kon ik niet slapen daarom nu al dit blog. Al met al een heel fijne week gehad met steun van en door heel veel mensen die het verzorgingshuis een warm hart toe dragen. En bewoners ene fijne week berzorgd. Nu om kwart voor zes nog een uurtje banken.

feestweek

Het heeft nu eventjes geduurt voor dat er een nieuw blog kwam. Ben nu zoveel andere dingen aan het schrijven geweest dat dit en mijn Hyves er even bij ingeschoten. Feestweek, wat moet je er bij voorstellen? Een hele week feest in zorgcentrum Sydem met als motto"TV helden van toen" Dus aankomende week 's morgens om kwart voor acht present om te helpen met ontbijt, en verder overal een handje uitsteken. Wel verkleed. Als wat ja dat is een verhaal apart. Een kledingverhuurbedrijf gebeld met de vraag of ze zo'n kostuum hadden, nou ja niet exact maar wel wat er behoorlijk in de buurt moest komen. Vrijdag vol goede moed naar Zevenaar en het leek er niet op, heel teleurgesteld weer richting Zeddam. Heel Internet afgezocht maar toch wat gevonden en gebeld naar Dieren. Zaterdag middag naar Dieren en ja het is wel geen echt kopie van wat mijn held ooit droeg maar het lijkt er ergens op. Met die mevrouw even nog gepraat en het bleek dat ik met haar zwager gewerkt had bij Turmac, dus dat scheelde m toch ook weer in de prijs en voor het goede doel deed ze er ook nog wat vanaf dus, een goed mens. Heb ook een tweede kostuum gehuurd en wel een tiroler outfit. Een van de dames waar ik elke week koffie mee drinkt had een verhaal dat je van Buisman mooie bruine benen kon maken. Heb haar belooft dat ze dat bij mij mag uit proberen tijdens de feestweek, dus een mooie korte broek aan en onze dame mag aan het werk. Hier zullen beslist nog wel foto's van gemaakt worden. Zal zeker het prachtige lied " Anton aus Tirol nog wel moeten zingen en uit moeten voeren."Vooral het zingen zal met mijn prachtige stem wel geweldig klinken. Hopelijk dat er geen talentenjagers in de zaal zal zitten dan moet ik ook nog aan een platen contract. Niet voor het mooie stemgeluid maar zeker voor het harde. Verder met bewoners die al zo weinig meer weten een lekkere rondgang maken door het dorp, wel verkleed. Zal het zeker ergens wel weer tegen komen aankomend jaar. Tussendoor maandag en dinsdag nog vergaderingen dus als ik van het een afkom, meteen doorgaan naar het andere kunstje. Scheelt wel ik hoef volgende week niet te koken want eten doe ik met de bewoners van ons prachtig zorgcentrum waar ik apetrots op ben dat ik daar toch mijn steentje aan kan bijdrage dat het nog in deze staat is. Als voorzitter van de cliëntenraad zal ik ook heel lang blijven knokken voor tot standhouding hiervan. In hogere sferen zijn wel hele rare plannen gemaakt maar we hebben toch al wel bereikt dat de raad van bestuur en de raad van toezicht op bepaalde veranderingen er de rem op ge gooit heeft. Nu moeten die plannen nog helemaal van tafel geveegd worden dan hebben we weer even rust. Verder een weekend gehad met veel beweging. Zaterdag de handen gebruikt met het kaarten en vandaag met de benen, we hebben via de oude spoorrails met zo'n lorrie gefietst van Kranenburg naar Kleef en weer terug. was heerlijk weer en een prachtige natuur en onderweg eten en drinken bij ons dus wat wil je nog meer. Even de onzin van de Eutopeesche verkiezingen meegemaakt, Maria Martens de lijsttreker van het CDA ontmoette daar haar Duitse collega van de CDU met alle flauwekul. In het grijs verleden al eens een aanvaaring met die dame gehad dus maar uit haar gezichtsveld gebleven. Politiek liggen we niet op een lijn dus vandaag had ik daar geen zin in. En nu ga ik dalijk mij voorbereiden op mijn nieuwe rol.

schutterij

Op dit moment neemt de schutterij st. Johannes uit Zeddam een prominente plaats in in mijn dagelijkse werkzaamheden. Toen ik verleden jaar besloten had toch in Zeddam te blijven waren mijn vrienden hier al snel weer bij me om me weer aan te melden bij de schutterij. Ik had net mijn lidmaatschap opgezegd. Zonder al te lang nagedacht te hebben heb ik mij toen weer aangemeld en met een tussen vergadering in december begroette men mij al weer als nieuw lid. Intussen had ik me al lang weer gestort in allerlij zaken rond die vereniging, jubileum in 2010, Kermisboekje, vlaggen en aankleding. het was net of er geen jaar tussen gezeten had. Gelukkig had ik nog heel veel gegevens opgeslagen op een externe schijf, dus hoefde met veel dingen alleen de datum maar aan te passen. Het stond voor vele al meten vast dat ik weer me beschikbaar stelde voor het bestuur. Afgelopen maandag tijdens de ledenvergadering was het dan zover onder een behoorlijk applaus werd ik weer begroet als bestuurslid. Afgelopen manden al een behoorlijk voorzet gemaakt met het Kermisboekje, adverteerders uitgezocht, stukken geschreven, een commissie aan het werkgezet, de website met enkele dingen aangepast, persberichten uit laten gaan. ben nooit weggeweest. Gelukkig dat veel dingen va zelf liepen maar er is altijd en dead line wat betreft het laten drukken van zo'n boekje. Vaak ben je afhankelijk van andere mensen die je kopij moeten aanleveren dus bellen en mailen. Morgenmiddag om vijf uur zal ik alles klaar moeten hebben. Denk wel dat me dat zal lukken. Betekend wel dat er andere dingen zijn blijven liggen strijken, en nog meer van die huishoudelijke zaken. zal dat deze dagen nog wel moeten inhalen. Afgelopen nacht hel slecht geslapen, in een paniek van "kan ik alles nog wel op tijd klaar krijgen" om precies 3.33 uur wakker geworden.Naar beneden gegaan een mail verstuurd en toen toch om vijf weer naar bed. Om zeven weer wakker geworden met een giga koppijn. Toch even achter de pc. gezeten, moest toch een berichtje richting Anne Marie sturen, het was de verjaardag van Dean. Jammer dat het zo met het dappere ventje is verlopen. Is zeker een van mij grote helden die in mijn leven zijn geweest. Even rustig op de ank gelegen en stuk of wat aspirine benomen en tegen elf was ik weer mens. Dus hel vel werk verzet en er kan me nu bijna niks meer fout gaan. waarom de schutterij? mijn vader was meteen na de oorlog de drijvende kracht dat de schutterij weer van de grond kwam. Kan me niet veroorloven zolang ik leef en in Zeddam woon die vereniging niet te steunen. Daarom, uit respect voor een groot man lekker druk maken

oorlog

Net de film "die untergang"gekeken.Viel me erg tegen. Wel bizar dat ik net daarvoor aan de dodenherdenking in Zeddam had meegemaakt.Een toch wel speciale plek in Zeddam.De twee minuten stilte die door een foutje bij de regie zeven werden waren dan ook echt stil. Behalve het gezang van de vogels was het een stilte die toch door iedereen werd volgehouden ook al viel het niet mee. Thuis gekomen meteen die film er opgezet, ik had er veel van gelezen maar nog niet gezien. Dat mensen zo massaal achter 1 zo'n bizar mannetje gaan lopen, is haast ondenkbaar maar vrees toch steeds meer dat ook dit hier weer kan gebeuren. De Wilders aanhang die zo groot wordt. Moest er niet aandenken wat er donderdag gebeurd zou zijn als het niet een "gewone "Nederlander was geweest.Denk niet dat we vandaag en morgen wat te herdenken hadden gehad. De kleinkinderen hadden dan over vijftig jaar een opstand of volksoproer met veel doden te herdenken. De vooroordelen vlogen me donderdag na het afschuwlijk bericht uit Apeldoorn dan van alle kanten al langs me heen. Vooroordelen van mensen die amper toen nog iets gehoord hadden, waren bepaalde volksgroepen al op een boot aan het zetten. Toeval of niet ik was vanmiddag met oude foto's van mijn broer Jan aan het uitzoeken toen ik een soldatenfoto uit 1940 tegen kwam. Een vriend van Jan uit Leusden maar het meest onwaarschijnlijke was dat zijn adres er op stond, achter op de foto. Jan had het geschreven want zijn handschrift kan ik overal zo uithalen.Ben meteen aan het zoeken gegaan of die straat nog bestond, helaas niet meer te traceren en mensen met die achternaam ook gebeld maar er was geen overeenkomst.Ook op Internet niet verder gekomen dus ga heel binnenkort toch maar richting Leusden. Zal wel niet veel te weten komen maar niet geprobeerd altijd mis.Jan heeft het wel eens overgehad dat hij daar ook ondergedoken gezeten bij die familie. Wie weet. De oorlog laat me toch nooit los ook door alles wat er bij ons thuis allemaal is gebeurd. Juist met deze dagen komen toch heel wat van die verhalen weer in herinnering. Laten we hopen op nooit meer oorlog Hou jullie op de hoogte als ik iets te weten kom over de foto. Vandaag ga ik mijn gedachten even op een ander spoor zetten.

Steigers zijn weg

Hoera, de eerste steigers rond het appartement zijn verdwenen. Nu is het beter te overzien hoe hoe het appartement er van buiten uit komt te zien. Is toch wel breder als ik verwacht had.

De hele eerste verdieping kom ik te wonen. Links woonkamer,midden "werkkamer"rechts slaapkamer. Zoals je ziet de gordijnen al in koninginnendag kleuren.

6 juni krijgen we een bijeenkomst van nieuwe bewoners, zie ik eindelijk de binnenkant.Gisteren eens rond gekeken naar een nieuwe kast, wel idee opgedan nog niks gezien wat binnen het budget past.Verder genoeg werk gehad met alle activiteieten rond de schutterij. Zondag weer eens opgetreden in Didam.Was een kleurig geheel zoveel schutterijen bijelkaar.Al vroeg weer richting Zedda vertrokken en samen met de andere vrienden lekker op het terras gezeten. Toch al redelijk vroeg zondagavond in huis, had ook wel genoeg bier gehad. maandag naar de verjaardag an Paul geweest, dinsdag was vergaderen hier in huis. De nieuwe eettafel in gebruikgenomen, is toch heel groot als hij uitstaat. Niet veel tijd voor mijn Hyves gehad is even blijven liggen.Verder heel rommelig en kan er geen trui van breien wat hier allemaal nog ligt.

Haal nu alles door elkaar. Wissel schutterij en Sydehem constant maar af anders is het wel heel erg eentonig. Wens iedereen een mooie zonnige en gezonde koninginnendag