herfst

Ook al is het nog mooi weer toch ruikt je de herfst volop.Ga tegenwoordig met buurman Henk elke morgen wandelen. Niet zo heel ver maar we lopen toch elke dag zo'n 8 kilometer. Proberen dit steeds in een uur en een kwartier te lopen dus flink tempo.In het bos begint het al aardig te verkleuren en daar valt het het meeste op.
Vorige week een paar dagen verkouden geweest. Te goed om het bed in te duiken en te slecht om wat te doen. Het leek over te zijn maar gisteren kwam het weer op.
Weekend in Ulft bij Gerry geweest, kennis gemaakt met de buren op zaterdag en 's zondags verjaardag en naar de Silvoldse kermis gegaan.
Maandag nog vlug wat op de pc doen en toen was het afgelopen met internet en bellen. KPN bellen die stuurde een monteur langs, gaf natuurlijk eerst de schuld aan de bekabeling en moest toen toch toe geven dat het modem het niet deed. Dus voor de tweede keer in een half jaar modem stuk.
Maandagavond toch ook weer de bestuursfunctie bij de stichting vrienden van Sydehem opgepakt. Nieuwe mensen in het bestuur en lijkt wel weer een uitdaging om me daar weer voor in te zetten.
Dinsdag de Cliëntenraad weer voorgezeten. Hadden al een afscheidskado gekocht. Kreeg toch een mooie pen met inscriptie dus als ik toch daar toch nog ooit weg ga hoeven ze me niks meer te geven. Er is een hoop werk blijven liggen Dus ga toch weer op de agenda leven.
Begin gemaakt met wat eerst de computerkamer was te ontruimen, die moet ook nog opgeknapt worden. Het ontruimen is meer werk dan het texen en schilderen lijkt het wel. Maak daar een zitruimte van. Een ruimte waar je je terug kunt trekken om te lezen en muziek te luisteren. Ben benieuwd hoevaak ik er gebruik van kan maken maar ga dat zeker proberen elke dag minstens een uur te doen. Minder achter de pc en minder voor de tv. En ook dit weekend naar Ulft, wat we gaan doen? Is nog een verrassing want ik weet het nog niet.

vreemd

Sinds vorige week is er toch wel heel wat gebeurd.


Ben al wel eerder beginnen te schrijven maar steeds niet afgemaakt of gepubliceerd.


Vrijdaag cremeatie van Dora, eerst in alle rust toch nog afscheid genomen van haar. Met z'n vieren Ineke,Theo,Pascal en ik samen de kist gesloten. In het crematorium heel intiem rond de kist de korte dienst beleefd. Daarna koffie en toch nog wel wat familieleden weer gezien.


Naar huis samen met de kleinkinderen van Ineke nog wat gedronken. 's middags met Ineke alleen jeugd herineringen opgehaald rond de plek waar ze vroeger gewoond heeft en waar ik toch ook veel ben geweest later met z'n drieën wezen eten, iets wat Dora altijd gezegd heeft. "Gao as ut afgelopen is maor nog lekker aeten, zal der nog wel afkunnen"

Was een mooie afsluiting.


Zaterdag toch wel een contrast, een verjaardag van vriend Jaap. Toch naar toegegaan Gerry is meegegaan, was gezellig. Toch niet helmaal met een feestgedachte.


Zondag in Zeddam de zeepkistenrace even naar toegegaan.


Dinsdag de uitvaart van Dean in Geldrop. Een pracht dienst.Wat een verdriet was er. Er was veel belangstelling, mooie muziek waar hij zo van hield. Na afloop gingen er rode ballonnen de lucht in. De ballon van June in de vorm van een hart kon je nog heel lang blijven zien.

Wat een verdriet Anita,Maurice June en Anne Marie, Wat zullen ze dat jongetje missen. Er valt een leegte, zo intensief hebben ze er voorgezorgd dat het Dean aan niets ontbrak en de wereld doormiddel van een blog en Anne Marie via Hyves op de hoogte gehouden. Gelukkig voor hun waren veel en warme reacties.


Heel indrukwekkend en voor mij toch ook heel moeilijk.


Tijdens de dienst kwamen toch ook weer de beelden van Hans en Annie naar boven.


Ben daarom ook niet meegeweest naar het crematorium. Ik kon het niet.


Met Frits en Truus uit Posterholt koffie gedronken.


Ben later in Eindhoven naar Gabrie's ouders gegaan. We hadden elkaar in wel meer dan tien jaar niet meer gezien. Even bijgepraat en toen bus en trein gepakt naar de achterhoek.


Gerry kwam me ophalen van de trein en we hebben samen nog wat gepraat en heeft me naar huis gebracht.

Een week die niet snel uit mijn herinering zal gaan.

leven

Soms is het leven niet eerlijk. Sinds vorige blog toch wel weer het nodige gebeurd. Zaterdag Yvonne geweest heeft nu eens een keer wat gegeten wat door haar haar vader was klaargemaakt. Heel verrast dat haar vader toch zo kon koken. Het was heel gezellig zo vaak zien we elkaar toch al niet meer. Zij druk en ik maak me druk.
Zondag plotseling naar Anne Marie gegaan. Geprobeerd me daar toch nog even nuttig te maken en geprobeerd haar toch nog iets te troosten.
Dinsdag het bericht dat mijn zus Dora is overleden. Ook al weet je dat het er aankomt, zoiets komt toch weer onverwacht. Zij is uit haar lijden verlost en voor Ineke toch ook een verlichting. Denk dat ze dat ook goed kan gebruiken, rust. Nu nog even niet omdat alles geregeld moet worden maar voor de toekomst.
Gisteren een gesprek over een lift bij de aanleunwongen van Sydehem. Toch maar weer het werk van de cr opgepakt. De laatste tijd daar toch wel het nodige gezien wat er allemaal mis kan gaan en mis gaat. Gisteravond op bezoek bij Thea en Joop in Dichteren. Het was een heel toer om midden in de nacht Dichteren uit te komen vooral als je er al jaren niet meer bent geweest. Toen ik vannacht thuis kwam en op de hyves van Anne Marie keek zag ik dat Dean was overleden.
Heel triest een jongetje van zeven. Verleden jaar het schaken bijgebracht en nu er al niet meer zijn. Verschrikkelijk voor de ouders, oma's en opa en de familie. Je zou zo graag dat het niet kon bestaan.
Morgen naar Enschede de crematie van Dora.
Het is en blog, geschreven met veel water in mijn ogen.

week verder

Vorige blog vertelde ik dat ik naar Amsterdam ging. Ook geweest,was heel gezellig.Albert Cuijp, Jordaan en Rembrandsplein. Was doodop toen we weer thuis waren.
Donderdag alle troep naar de stort gebracht.Een paar dagen met barstende hoofdpijn rondgelopen.
Weekend rustig aangedaan. Zaterdag was Gerry hier, zondag met Henk en Fien even in 's Heerenberg op de braderie, nee op een terrasje gezeten Later nog even hier in Zeddam.
Gisteravond een paar videobanden weggebracht die worden op dvd gezet. Trouwen van Yvonne en jubileum bij Turmac.
Vooral de banden waar Hans op staat. Wil die beelden toch nog weer zien. Heb geen video meer dus wordt wel tijd om die om te laten zetten.
Gisteren te horen gekregen dat de kans dat de toestand van Dean de kleinzoon van Anne Marie nog zou verbeteren erg klein is. Verschrikkelijk, zeven jaar, is toch niet eerlijk dat zo'n kind zoveel moet meemaken en ook voor de ouders, Anne Marie en de andere familieleden is het een helse tijd.
We kunnen misschien tegen beter weten in alleen nog hopen op een groot wonder.