Balans

Ook dit jaar weer de balans op maken van een toch opnieuw bewogen jaar. Begon met sneeuw, ging weer naar Ulft. Druk met Sydehem en schutterij, Al in april het kermisboekje aan het maken. Veel veranderingen binnen Sensire en in februari net voor carnaval de beslissing ik ga verhuizen. Info gevraagd, doorgerekend en het bleek betaalbaar te zijn de nieuwe appartementen in Zeddam. Optiegenoemen, gekeken hoe en wat tekening bestudeerd en toen getekend dat ik naar een appartement ga. Rond begin septmber zouden ze klaar moeten zijn. Tussendoor veel gewandeld en gefietst. Toch de lokroep Limburg kon ik niet weerstaan. Anne Marie ondersteund om toch te proberen weer aan het lopen te komen. kermis gevierd, vankantie oostenrijk geweest en toen met Gerry gebroken. Naar luxemburg om toch nog te proberen Berdorf Echternacht te lopen maar hadden als snel in de gaten dat het niet zou lukken nog wel een stuk van vier km gelopen Anne Marie op de krukken over bergen en door dalen.later hebben we nog heel wat avonturen beleefd met de rolstoel en de krukken.Op 2 oktober de grote dag dat ik de sleutels kreeg. meteen aan de slag gegaan met hulp van Marcel en Henk O. het ging zo voorspoedig dat ik 8 oktober voor het eerst in mij nieuwe huisje sliep. Ik was de allereerste die er sliep en om twaalf uur 's nachts ben ik het hele gebouw doorgelopen. heel appart een gebouw met twee en vijftig appartementen en jij bent heel alleen in.Een paar aanloop problemen gehad in het begin met de telefoon en Internet ook dat is opgelost en nu zit al weer bijna drie maanden hier. Alles bij de hand en gemakkelijk schoon te houden. Al een hoop meegemaakt hier brand,inbraak en weet ik wat niet allemaal. Nu begint het voller te worden komen meer mensen te wonen. Woon er met heel veel plezier. Afgelopen jaar toch ook weer vrienden en vriendinnen verloren door overlijden. Het is een verwarrend mooi jaar geweest met diepte en hoogte punten. Maar goed dat we niet in de bol van de toekomst kunnen kijken.
Vor alle lezers van mijn blog fijne dagen en een gezond 2010.
Boven de foto zoal het pand in 1910 er uit zag en zoals het nu er uitziet. Helemaal links in het midden mijn stulpje

Witte Wereld

na vorige weekend op reis geweest te zijn naar Boekelo-Enschede-Assen heel fijn weekend,maandag weer naar Zeddam en meteen plannen gemaakt voor de zondag, dus voor vandaag.Maar een witte wereld heeft de plannen voor vandaag in de war geschopt. Was van plan om nog een treinreis te maken want heb nog een vrije reis tot en met 21 december. Dus dacht ga ik nog een dag naar Posterholt naar Anne -Marie en dan zien wel of we nog wat gaan doen. Was die week ervoor ok in Posterholt geweest en wamen met Anne Marie toch weer de nodige avonturen beleefd. Wist dat tussen Doetinchem en Zevenaar geen treinen liepen dus gepland met de fiets naar Zevenaar en dan van daar de trein pakken en och is iets verder maar maakt niks uit. Gisteren de fiets in de berging gezet want mijn slot van de fiets was vast gevroren, ontdooit en flink in het vet gezet toch beide accu's maar opgeladen voor de ondersteuning als ik die nodig mocht hebben. De fiets maar in de berging laten staan voor de zekerheid. In de fietsenstalling die allen maar uit open spijlen bestaat was het volgens mij te koud. Gisteravond hadden ze al gezegd dat het zou beginnen te sneeuwen maar ja zeggen wel vaker iets wat niet uitkomt.De wekker om half zeven af laten lopen of beter gezegd mijn mobiel word ik wakker met het liedje "diese nacht soll nich enden" dus heel toepasselijk. Keek uit het raam en het had gesneeuwd, nauw ja is nog niet veel. Even gewacht aan de andere kant ook eens gekeken en toen gezien dat er ook wind bij was want daar waren sneeuwheuvels. Buienradar bekeken teletekst gelezen en toen besloten om het niet te doen.Was onverantwoordelijk als ik ging. om zeven met Anne - Marie gechat en toen gezegd dat ik niet kwam. was het heelmaal met me eens. Tegen acht nog even op de bank gaan liggen en nog geslapen tot iets na negenen. De fiets weer in de stalling gezet, een beetje hier opgeruimd, nog wat op de pc gewerkt en iets na twaalf de wandelschoen aan gedaan goed ingepakt wilde naar Doetinchem lopen, leek me helemaal niet zo koud, tot ik me omdraaide en de wind in mijn gezicht voelde. Was toch veel kouder als ik gedacht had. Naar toe lopen had best ge kunt maar moest ook weer terug er rijden geen bussen. gelopen richting Braamt en toen heelmaal rond weer naar Zeddam. Onderweg foto's gemaakt intussen was het sneeuwen ook al weer begonnen dus oh zo blij niet te ver zijn gelopen. Toch ruim anderhalf uur nog weggeweest. Warme koffie gedronken, papieren nagekeken en lekker op de bank nog een half uur de ogen dicht gedaan.Had de afgelopen twee dagen toch nog heel wat geklust bij Marcel in 's Heerenberg en kan dat toch nu ook merken. Morgen maandagavond hier bestuursvergadering van de schutterij. Dinsdag op Sydehem afscheid nemen van eeniemand die heel veel voor het huis en de bewoners heeft gedaan. Wordt eigenlijk gedwongen om hier weg te gaan, van alles geprobeerd om het te verhinderen, niet gelukt u gaat ze binnen de stichting ander werk doen. Dinsdagavond vergadering van de Stichting Vrienden van Sydehem, uitleg over de offertes van de tuin en zelf het uitgewerkte plan voor een boek in het kader 100 jarig bestaan voor leggen. Dus nog voor de feestdagen werk genoeg.Vrijdag komen alle kinderen en kleinkinderen hier koffiedrinken tenminste als het weer het toe laat. Ga dan naar Posterholt als alles weg is, neem de bus en trein (moeten ze wel rijden) en blijf daar tot na in het nieuwe jaar. Vier daar oud en nieuw. dus een paar sneeuw foto's uit de buurt. Dit jaar nog minstens 1 blog, red ik dat niet voor al mijn lezers en gemerkt dat het er meer zijn als ik dacht ook al reageren ze niet, vind ik wel jammer zie graag reacties. fijne feestdagen en een gezond en gelukkig 2010

vroeger

tijdens de chat met jeugdvriendin Anne -Marie gingen we weer terug in de tijd. Volgens mij heb ik er al een eerder over geschreven, de tijd van tussen servet en tafellaken. wat een tijd was dat. Weet nog goed de eerste keer vanuit Zeddam naar 's Heerenberg, kwam heel toevallig daar moest medicijnen voor mijn vader ophalen(wij hadden altijd een dokter uit 's Heerenberg) en zag daar een paar bekenden staan praten met een paar meisjes. Ik was net goed vijftien en had mijn eerste baan net verloren. Mijn aller eerste baas waar ik vier weken voor gewerkt had was failliet gegaan en die kon de twintig gulden waar ik nog recht op had niet meer uitbetalen. gelukkig had ik eeerder die week weer nieuw werk gevonden in Gendringen waar ik 's maandags kon beginnen. Was heel verbaast"jongens uit Zeddam die met meisjes uit 's Heerenberg stonden te praten. Ik had nog nooit met een meisje gesproken, behalve dan mijn zusters of buurmeisje. Was goed dat het donker was want denk dat ik van oor tot oor rood ben geweest "een meisje dat tegen me praatte". We wisten net dat er twee verschillende soorten mensen op deze aardkloot rondliepen. Wat een openbaring kon het niet al te lang maken want moest die medicijnen naar huis brengen. Denk dat ik nog nooit zo snel de bulten over ben geweest als toen. De zaterdagavond was ik van de partij om mee naar 's Heerenberg te gaan. We dronken een cola of een donkerbier bij cafetaria Hieltjes, hooguit twee want zuinig met de centjes en slenterden wat door "de stad" maakten een praatje weer met dezelfde meisjes als een paar dagen te voren en rond elf gingen we netjes met de fiets terug naar Zeddam. Een route was geboren. Die weg we hebben we heel wat keren afgelegd.Soms met de fiets andere keer met de bus of lopend. De samenstelling veranderde nog al eens dan kwamen er weer wat bij anderen viele af en och het maakte weinig uit wie er mee ging uit mijn dorp.We hebben gelachen en feestgevierd. Soms met een knokpartij er bij. We kregen "verkering" we scharrelden wat en op zondag gingen we naar de bioscoop. Een film die vijf jaar na de première in 's heerenberg kwam het maakte ons niks uit we hadden de film toch nog niet gezien en vonden hem geweldig. Specialiteit was toch wel de cowboy film daar waren we heelmaal wild van. We waanden ons in het wilde westen in plaats van het rustige oosten. En als we verkering hadden dan was er een vaste route om toch even alleen te zijn. Die liep bij Schuurman de bioscoop de wal op, onderweg zo af en toe even blijven staan voor de broodnodige kusjes dan langs de plantage, wereldberoemd in 's Heerenberg en directe omgeving richting het "buuke buske". Soms liep je met twee paartjes andere keer met drie of meer en onderweg vertelden we dan hoe wij de wereld wel eens zouden veranderen. Soms loop ik die route nog wel eens en gaan mijn gedachte daar aan terug. En alles heel onschuldig nooit meer als een kusje. Rond tien ging de weg weer terug soms al eerder want de dames moesten wel op tijd thuis zijn anders was er de volgenweek niet komen. En wij gingen nog wat drinken en retour Zeddam, waren we met de bus en de laatste bus liep niet meer was het lopen. Een jaar later begonnen we met het echte bier. (zie blog slamat datang)Heb een prachtige tijd daar gehad en denk er graag aan terug. En als ik met Anne- Marie chat of we zijn bij elkaar hebben we het vaak over die tijd.

Dus een paar foto's van 's Heerenberg