Turmac

Gisteravond op tv Gelderland gezien dat de laatste sigaretten bij BAT (het vroegere Turmac)gemaakt werden. Was zelfs voor mij emotioneel,het deed wel wat dat me, ook al ben ik er al meer als tien jaar uit dienst.

Toch is het de plaats geweest waar ik bijna vijfendertig jaar met veel pelzier naar toe ging. Het was toch een goed bedrijf die nog behoorlijke winst maakte.

Jammer dat de huidige directie te weinig invloed had bij het moederconcern.Dat was juist in het verleden de grote kracht. Een bedrijf dat in de hoogtij dagen toch twaalfhonderd mensen in dienst had en die op sociaal en cultureelgebied in de regio een voorbeeld was.

Op sociaal gebied en bedrijf die met veel dingen voorop liep, goede arbeidsomstandigheden, goede sociale voorzieningen. Vooral in de jaren zestig en zeventig een directeur die heel sociaal gezind was. door mijn lidmatschap van de ondernemingsraad in verschillende periodes kon ik toch behoorlijk meekijken in de keuken van het bedrijf, heb daar veel van geleerd en toch daar toch ook mijn steentje aan kunnen bijdragen aan veel voorzieningen. Ook de bijdrage van de vakbond is toch in de jaren tachtig van wezenlijk belang geweest om dat te bereiken waar het bedrijf bekend om was, ook de dertig jaren dat ik daar in actief in was heeft mijn kijk op de maatschappij mij gevormd.

Was ik in het begin toch de super rooie, later toch milder geworden en nu nu tot net links van het midden uitgekomen. Nog wel heel kritisch over de politiek en maatschappij.

Al heb ik zelf nooit gerookt, vond dat iets wat iedereen zelf moest weten of men rookte of niet.Ben nog steeds erg kwaad op het overheidgebeuren dat er in de horeca niet meer gerookt mag worden, het is natuurlijk ook een van de redene dat het nu dicht is. Als je nu in een café zit mis je wat, de reuk die er zo bij hoort, bierlucht en een dikke walm van de sigaret.

En nu Turmac historie, jammer ook voor de mensen die er voor twee jaar terug nog werkte en nu elders aan de slag zijn gekomen en nog moeten komen.

Weet nog niet wat er met de gebouwen gaat gebeuren maar sigaretten zullen er nooit meer worden gemaakt

Weer een stuk uit mijn leven weg.

moe

Als ik dit blog schrijf is het nog woensdag en ben ik eigenlijk te moe om dit nog te doen, maar weet dat ik nog lang niet kan slapen dus doen we dit nog even. Waarom moe? maandagavond onverwachts naar Ulft gefietst, Gerry had hete bliksem gemaakt en ik had al eens aangegeven "als je dat maakt kom ik meteen" daad bij het woord gehouden dus daarnaar toe gegaan. Gegeten samen met Rob, Jessica en Lawrenzo en teveel,dus hebben we dat er later weer uitgelopen door even een rondje Gendringen te doen . 's avonds weer naar zeddam gefietstwas heerlijk weer. Dinsdagmorgen ondanks de regen samen met Thea naar Elten gelopen nu en keer langs de "Wilt"en laag Elten dus met en flinke omweg en waren om half drie weer in Zeddam. Op de terugtocht was het lekker droog en hebben veel mooie dingen gezien in het bos. Thea heeft foto's gemaakt die ik jullie niet wil onthouden. Vanmorgen met Henk nog een rondje Stokkum gedaan en vanmiddag begonnen wat ik gemakshalve de rommelkamer noem. De rommel verplaatst richting zolder en in de schuur. Heel wat keren de trap op en af gelopen daarom de vermoeidheid vooral in de kuiten.Ik noem het wel rommel maar dat is het niet, als de kamer klaar is wordt alles uitgezocht en weer terug op de plaats gezet. Morgen behang afhalen, texen, schilderen en dan een stukje laminaat leggen en weer inruimen maar dan zullen we al wel het weekend voorbij zijn dus dat wordt vervolgd. Vanavond een beetje met teksten aan het zoeken geweest en een heel mooie gevonden die hier boven staat. het is nu donderdag dus ik stop en probeer dadelijk nog even te slapen.

20 oktober

Op mijn hyves schreef ik al dat 20 oktober toch wel een bijzondere dag voor me is. De verjaardag van mijn zuster Lien, Lien is toch wel degene waar ik het meeste contact met hebt gehad.Zij was de laatste die uit huis ging, we hebben er twee jaar bij in gewoond, de kinderen zijn daar geboren.Wat wil het toeval? de kleinzoon van Annie wordt geboren op 20 oktober en gaat ook nog Bart (mijn vader en broer hete ook zo) heten terwijl Marcel en Heidy toen nog eigenlijk niks van me wisten. Dus vandaag neem ik vandaag op de verjaardag van Bart ook tot nagedachte van de fam. een lekker gebakje en drink vanavond een echte borrel.
Een rustige week gehad, donderdag een Sydehem dag gehad. Eerst naar de kapel, koffie gedronken daar en veel met bewonrs en familie gepraat en 's avonds naar de vrijwilligersavond. Dus een verzorgde dag gehad.
Dinsdag naar de film WALL-E geweest met Bart en Anouk en Heidy. Voor de kinderen de eerste keer dat ze in een bioscoop waren. Anouk vond het eerst toch wel een beetje eng en Bart het geluid wel erg hard maar vonden het toch geweldig.
Woensdag naar een kado voor Bart gezocht in Doetinchem, wat is er toch veel speelgoed. Uitgekomen bij twee puzzels 1 van wall- e en een politie puzzel. Hij was er gisteren erg blij mee, want toen de visite allemaal weg was pakte hij juist de puzzels voor alle ander kado's.
Zaterdag naar Ulft op de kleinzoon van Gerry gepast die bleef ook daar slapen.
Tussendoor ook veel in huis gedaan, gepoetst, geboend en gewassen dus even daar niks aan te doen.
Alleen de rommelkamer nog weinig aan gedaan.
Proberen deze week? wat aan te doen maar ga morgen eerst weer met Thea wandelen Naar Elten maar dan via een andere route anders maken we te weinig kilometers.
En och laat alles maar komen, alleen de winter niet. Of het moet een echte winter zijn.

nazomeren

Wat een prachtige dagen hebben we toch gehad.veel in de natuur geweest na een toch wel afwisselende week.
Eerst druk geweest bij Sydehem, alle bewoners spaarlampen gebracht en in gedraaid. Hoe vreemd kan het lopen, woensdag bij mevrouw Visser de lampen in gedraaid, nog mee gepraat en verteld wie ik was om dat ze niet goed meer kan zien. We had samen voor drie jaar terug een kunstwerk onthuld en dat kon ze zich nog herinnerenen. ( foto staat ook nog op Hyves) Kom een uur later in de hal en tref haar dochters Thea en Dinie huilend aan, ma is overleden krijg ik te horen. Op dat moment voelde het toch wel heel vreemd.
Donderdag dan toch met Thea wat we al eerder hadden afgesproken gewandeld, naar Elten, daar koffie gedronken en heel veel samen gepraat.
Veel mooie dingen gezien, een hert dat rustig stond te grazen, zeven reigers die op een stuk bouwland naar voedsel aan het zoeken waren heel dicht bij elkaar, bijzonder.
Tussen door hier in huis nog van alles gedaan, ben boven toch ook maar weer verder gegaan maar dat schiet niet erg hard op. Woensdagavond Gerry nog even hier geweest. Donderdag de dvd met overgeztte video's opgehaald en bekeken. Komen dan toch heel wat emoties naar boven als je al de mensen ziet die er niet meer zijn. Het zijn er dan toch wel heel veel, familie en ook collega's, film uit 1990 is er toch heel wat gebeurd in de voorbije jaren.
Zaterdag Gerry met kleinzoon Lawrenzo me opgehaald. Hier in Zeddam eerst nog de kunst bewonderd en 's middags langs het montferland gelopen en genoten van het mooie weer.
's Avonds naar Ulft en gisteren naar Zutphen geweest. Bokbierdag schitterende optocht gezien was heel erg mooi en heel divers.
Maar toch heel veel buiten geweest en genoten van het prachtige nazomerweer.
Deze week?
Vanmorgen opruimen,boodschappen doen. Vanmiddag naar de crematie van mw. Visser en dan heel veel in huis doen. En hopen op nog meer van die prachtige nazomerdagen

vervolg Hans

Toch wil ik het gedicht dat de uitvaartbegeleider van het Humanistisch Verbond heeft uitgesproken bij het graf van Hans hier nog aan toevoegen. het is een gedicht uit het boek "cirkel der verslaving"van Maria Meynen geschreven door de vader na de dood van zijn 26 jarige zoon.

Weer een verslaafde is gestorven
Hij is heel stil heengegaan
Hij was moe van al die zorgen
Hij kon er niet meer tegen aan

Weer een verslaafde is gestorven
Zo een die men het liefst vergeet
Maar die ouders van zo'n verslaafde
Die blijven achter met veel leed

Weer een verslaafde is gestorven
Hij stierf aan de bruine dood
Hoeveel zullen er nog volgen
Langs de weg of in de goot

Weer een verslaafde is gestorven
Men keek dikwijls op hem neer
Hij hoeft niet meer te jagen
Hij was moe en kon niet meer

Weer een verslaafde is gestorven
Misschien was het wel zijn eigen wens
Mocht u ooit een verslaafde ontmoeten
behandel hem ook gewon als mens

Hans

Deze week begonnen met wat nu als rommelkamer wordt gebruikt eens te ontruimen.

Eerst alle mappen, boeken en fotoalbums eens in dozen gepakt. Boeken ging snel, met de mappen al wat langzamer, je gaat ze toch even doorbladeren en toen de foto albums. Toen begonnen in te kijken en de herinneringen kwamen meteen boven. Foto's van de kinderen meteen wetend waar en bij welke gelegenheid ze gemaakt zijn.

Blijde en minder prettige herinneringen vooral bij de foto's van Hans. Als je dan de foto's ziet dan mis je hem toch ontzettend. Hoe zou het zijn geweest als hij nog geleefd had? Zouden we nog een gezin zijn gewest, had ik dan meer kleinkinderen gehad? Er komen dan zoveel vragen en herinneringen naar boven. Denkend aan de prille jeugd van hem in Doesburg waar hij toch heel veel gespeeld heeft met Manfred en Ralph, de kleine ruzietjes met Yvonne. Heel vel ruzie hebben ze niet gehad, speelde heel veel en goed samen.

Het vervolg in Doetinchem eerst de leuke dingen, zeeslag spelen, schaken wat hebben we dat veel gedaan.

Later kwam daar monopoly en risk samen met Gerard en Clif bij. Soms mocht ik meespelen een andere keer liever niet, moesten ze met z'n drieën de verhalen kwijt, mocht ik niks van weten. Rond de jaarwisseling het gedonder vuurwerk kwam hij bij me, pa heb je nog wat voor vuurwerk en dan gaf je maar weer wat, want och ik vond het niet zo heel erg het geknal.

Toen de periode van ziek zijn de reuma. drie keer in de week naar de fysio, de pijn die hij daar heeft gehad kan het gillen van pijn wat hij had nu nog horen. Zat in de wachtkamer en kon niks doen.

Het motorrijden altijd weer blij als ik de motor bij huis zag of hoorde maar het gaf hem het gevoel van vrijheid.

Toen het afglijden naar de ondergang. Sterk wetend dat het verkeerd zou aflopen, soms hopen tegen beter weten in dat toch nog goed zou komen. Als ik thuis kwam rook ik vaak eerst wat is er gebruikt, heroïne of wiet. Was het heroïne dan kwam er weer heibel.

Het zelfstandig wonen eerst alleen toen met Patricia. En elke keer weer terug naar huis.

Later het drama Brummen, elke keer daar naar toe met veel angst wat je er aan zou treffen. Wat had ik medelijden met de kinderen van Kitty. Altijd gezeg dat kinderen van verslaafden de grootste slachtoffers zijn en de minste aandacht krijgen ook van hulpverleners. Toch geprobeerd om daar ook hulp te bieden zo goed en zo kwaad het ging,

Het geld vloog ons er uit, we onderhielden nog een gezin, veel hulde voor Ans die ondanks alles toch weer voor ons eten zorgde.

Het onvermijdelijke einde, Hans had al heel jong gezegd dat hij geen dertig zou worden.

Toch nog wel vaak met hem gepraat over later, gaf hij altijd aan maak ik toch niet mee, hij kreeg gelijk.

Heb gisteren een dvd opgehaald waar films zijn overgezet van video's waar Hans op staat. Vannacht nog lang gekeken en dan zie je toch een vrolijke man.

Onvoorstelbaar, maar toch een geluk dat we hem nog zeventwintig jaar bij ons hebben gehad. Dan denkend aan het verdriet van Anita en Maurice die Dean maar net zeven jaar mochten hebben. Soms is het leven niet eerlijk.

wanneer wordt het weer zomer?

Ben nog niet zo lang thuis. Nat geworden van de fietstocht uit Ulft.
Wedstrijd gehouden wie het eigenwijste was. Gerry wilde me wegbrengen maar ik wilde fietsen dus gewonnen.
Een weekend met tegenstellingen. zaterdagmorgen eerst naar Ulft gefietst, toen in Gendringen samen met Gerry en vrienden vijfen twintig kilometer gelopen in ruim vier uur! echt lopen.
's avonds naar Doetinchem muziekspektakel. diverse artiesten traden daar op o. a. Nick en Simon en Grad Damen, Tatjana en nog meer, lekker vals kunnen zingen (kan ook niks anders) er was toch lawaai genoeg. Volgehouden tot bijna een uur toen stonden ook mijn voeten in brand. wat wil je na nog vijf uur te hebben gestaan.
Zondag de hele dag uitgerust, niks gedaan baaldag genomen af en toe geslapen in de stoel tot zes uur toen samen met Rob, Jessica en Lawrenzo Chinees gegeten en toen weer naar Zeddam. Deze week veel van plan ben benieuwd wat daar van terecht komt. Maar verlang wel weer naar de zon.
Kom deze week nog wel met een blog

de wijnmaand

Zo oktober is aangebroken, de wijnmaand.Zal het nooit meer in het plat zeggen, verleden jaar in Roermond geprobeerd op z'n achterhoeks , ze snapte het niet wat ik bedoelde. Dus netjes wijnmaand. Drink het nog met veel plezier elke avond twee of drie glaasjes.
Afgelopen weekend in Ulft bij Gerry geweest, zaterdag visite gehad eerst bij Rob en Jessica boerenkool gegeten, zondag naar Bocholt gegaan Bokkelse tref.'s Avonds tegen elfen naar Zeddam gefietst, helaas net Varsselder voorbij ketting van de fiets. Pikke donker kon niks doen dus fiets aan de hand en lopen was nog maar tien kilometer was om half een pas thuis. De dagwandeling zat er meten op.
Maandag begonnen op Sydehem de bewoners te bezoeken en twee spaarlampen aan bieden namens de cliëntenraad, nieuwe bewoners een bloemetje brengen lopen daar een jaar mee achter. Helaas in het winkeltje niet de goede lampen, te weinig dus dinsdag terug. Eerst een rondje voor spaarlampen gemaakt gemaakt want via het winkeltje wel erg duur Bij Gamma uitgekomen zijn die nog betaalbaar. Schieten al behoorlijk op, nog een etage die is voor volgende week. je moet bij de mensen toch ook een praatje maken dus schiet niet hard op. Sociale contact is voor de mensen toch heel belangrijk, voel me zeer vereerd dat de mensen blij zijn dat ik weer terug ben in de clientenraad.
Mandag was Rob jarig dus naar Silvolde geweest, Annette me weggebracht en Gerry me thuis afgezet.
Morgen naar de markt samen met Fien en Henk en 's middags maar wat in huis doen. Leg elke dag een briefje voor de kabouters klaar wat er gedaan moet worden, maar helaas die doen ook niks meer, alles blijft voor me liggen.
Zaterdag in Gendringen 25 km wandelen, 's avonds naar Doetinchem muziek op het plein met de Ulftse buren en zondag gewoon weer zeddam.
Verder laat ik me verrassen wat er weer volgende week komt. In elk geval weer naar Sydehem het klusje afmaken. Daar is komende tijd ook weer genoeg te doen waar ik bij moet zijn.
Deze week het grote nieuws dat Koen voor zijn rijbewijs is geslaagd, merk nu dat ik echt oud aan het worden ben, een kleinzoon die z'n rijbewijs heeft.
En nu maar proberen te slapen. Dat is iets wat me nog steeds niet lukt, laat in bed en vroeg weer op. Alles went.